Our Yeshua (Immanuël)
Een verzameling van onze studies
Home >> Artikelen "Er wordt gezegd ..." >> Drie mogelijke geboortedata van onze Messias
Drie mogelijke geboortedata van onze Messias
8 Tevet 5780 | 5 januari 2020
Nergens in de Bijbel staat omschreven wanneer exact Jezus [Yeshua] geboren is. Een datum is niet bekend.
Toch zijn er drie mogelijke geboortedata, en één daarvan is de meest bekende data wereldwijd en het meest gevierde:
- De vijfentwintigste van de Gregoriaanse maand december.
- (Hebreeuws: Negende/Tiende Maand; Joodse maand Kislev/Tevet)
Een tweede mogelijkheid is de vijftiende dag van de Hebreeuwse Zevende Maand, de dag Soekot (Loofhuttenfeest) begint (Joodse maand Tishrei).
Deze mogelijkheid is het meest bekende binnen de Hebreeuwse Wortels/Messiaanse beweging. En hoewel er verscheidene aanwijzingen in de Bijbel staan dat naar dit datum wijst, is ook dit discutabel.
Een derde mogelijkheid is minder bekend:
- In de eerste week van de Hebreeuwse Eerste Maand (Joodse maand Nisan).
Ik ben van mening dat we kunnen stellen dat Yeshua’s geboortedatum niet belangrijk is te weten. Als dit wel het geval zou zijn, zou de exacte datum wel in de Bijbel vermeld staan. Daarom, niet wegens de belangrijkheid, maar om aan onze nieuwsgierigheid ietwat tegemoet te komen, laten wij deze drie mogelijkheden eens onderzoeken.
Index
De 25ste van de maand december [Kislev/Tevet]
Van generatie op generatie is deze datum bekend als de dag Jezus geboren is.
Wereldwijd wordt deze dag gevierd, alhoewel niet iedereen deze dag viert als de geboortedag van Jezus.
Symbolisch
Symbolisch gezien kunnen wij zeggen:“Wat een toeval!”
Aan de westkant van het aardse halfrond is het winterseizoen, wat inhoudt dat de meeste van de 24 uren in duisternis is gehuld. We leven in koude dagen en het voedsel dat wij eten is tijdens de herfst geoogst. Gedurende de wintermaanden groeit er niets op het land.
Dan, als het Licht van de wereld en het Leven gevende Water, komt de Messias als een baby in de wereld. Hij groeit op in – wat wij kunnen zeggen – het centrum van de aarde en wanneer Zijn Vader hem roept, geeft Hij instructies [leringen] over het Woord van God. En zodoende geeft Hij geestelijk voedsel aan zij die honger hebben en behoeftig zijn.
Traditie
De viering van Zijn geboorte wordt traditioneel gevierd met het decoreren van een boom, die de natuur en wat zij ons geeft, moet symboliseren. Cadeautjes worden aan elkaar gegeven en er is een variëteit aan voedsel op de tafel, wat met familie en vrienden wordt gedeeld.
Probleem
Er is een probleem met deze geboortedatum mogelijkheid.
Volgens Lukas waren er herders in de buurt tijdens Zijn geboorte. Dit was in een plaatsje genaamd: Bethlehem – Hebreeuws: Beit-Lechem (Broodhuis/Huis van Brood) – en het lag in de Romeinse provincie Judea & Syria (Israël & Zuid-Syrië).
Wij zullen nu moeten weten wat de weersomstandigheden in Israël gedurende het winterseizoen is.
In Israël zijn er twee seizoenen bekend: zomer en winter.
Gedurende het winterseizoen ontvangt Israël zijn water door regen, en in het noorden van Israël, op de berg Hebron, sneeuwt het. De temperatuur in december is daar overdag in Tel-Aviv ongeveer 20*C en ongeveer 10*C gedurende de nacht. In Jeruzalem kan de temperatuur zelfs tot 5*C dalen, en het koudste ooit gemeten is -7*C. Bethlehem ligt vlakbij Jeruzalem en beide steden liggen op een berg en zijn daardoor kouder dan in de rest van Israël. Men gaat dan niet ’s nachts op de grond zitten of liggen gedurende het winterseizoen. Zelfs niet als er een kampvuur aanwezig is. De grond is te koud.
Nu kan het zijn dat gedurende de 2000 jaren de weersomstandigheden ietwat veranderd is. Ik betwijfel het echter dat het in die jaren dusdanig veranderd is, dat men toen met gemak gedurende de wintermaanden buiten op de grond konden zitten of slapen.
Mijn gedachten
Ik ben niet van mening dat traditie per definitie “fout” is, behalve wanneer ze tegen Gods geboden/instructies ingaan.
De viering van deze geboortedag is een en al symboliek en traditie en heeft zo goed als geen connecties met wat in de Bijbel geschreven staat. Maar … gaat het tegen Gods geboden in?
Een boom omhakken en decoreren is inderdaad niet hetzelfde als een boom omhakken, hiervan een gesneden beeld of icoon van maken en deze decoreren met goud en zilver. Toch waren er volkeren die bomen zoals die vandaag de dag rond 25 december in de huizen worden gebracht aanbeden. Zij deden dat door de boom te decoreren met slingers en ballen en door er voedsel aan te offeren. Zij hakten de bomen weliswaar niet om en plaatsten ze ook niet in hun huizen, maar zij gingen naar de bomen toe en dansten en zongen bij en voor de boom. En … aanbidden zoals de volkeren het doen, is door onze God verboden.
Een andere traditie is het geven van cadeaus gedurende deze dag. En ook dit is uiteraard niet per definitie “fout”.
Echter, de cadeaus die aan elkaar wordt gegeven, wordt zogenaamd gedaan door een wezen wat niet eens in de Bijbel voorkomt! Sterker nog, dit wezen bestaat niet eens … het is verzonnen! Kinderen worden voorgelogen!
De 15de dag van de Hebreeuwse Zevende Maand [Tishrei]
De 15de dag van de Hebreeuwse Zevende Maand (Joodse maand Tishrei) is de dag dat Loofhuttenfeest (Chag haSoekot) begint. Zeven dagen lang eet men (en sommigen slapen) in hun soeka [hut]. In Nehemia 8:17/18 lezen wij dat pas na de bouw van de Tweede Tempel men in soekot [hutten] verbleven gedurende het Loofhuttenfeest, en voor die tijd deed men dat niet.
Symbolisch
Soekot wordt gehouden na de complete oogst gedurende herfst (in Israël, late zomerseizoen). Iedere rijpe fruit dat nog op het land is, wordt geoogst vlak voor Soekot begint. Zeven dagen lang is er een dansen, zingen, feesten en de God van Abraham, Izaäk en Jakob danken en op de achtste dag is er een “simchat Torah”. Simchat betekent vreugdevol en Torah is in de meeste Bijbelvertalingen vertaald naar “Wet”. Echter, is dit niet de juiste vertaling. Torah betekent Instructie/leering. Op de achtste dag – simchat Torah – danst en zingt men met de Torah-rollen in de straten.
Het getal 15 kan in het Hebreeuws worden geschreven met de Yud/Yod en de Hee יה. Dit is de verkorte Naam van God: Jah/Yah. De eerste dag van Loofhuttenfeest [Soekot] is een “hoog Sabbat”. Elke man van de kinderen van Israël is geboden op te gaan naar de Tempel. De achtste dag van Soekot is ook een hoog Sabbat en wordt omschreven als een ‘verbodsdag’ /atseret/.
Symbolisch gezien werd het Woord van God vlees tijdens de eerste dag van het Loofhuttenfeest – een hoog sabbat – en op de achtste dag werd Hij aan de priester in de Tempel gepresenteerd, waar Hij ook werd besneden (Brit Milah) … dezelfde dag dat men zich verheugden over het Woord van God en dansen en zingen met de Torah-rollen in de straten.
Traditie
Het feest wordt gehouden zoals men ook Soekot viert. De hut [soeka] wordt gebouwd en men eet en feest met familie en vrienden zeven dagen lang in de hutten en enkelen onder hen slapen ook in de hutten.
Het enige verschil tussen een gelover in de Messias Yeshua (Jezus) en diegene die niet geloven dat Yeshua de Messias is, is dat een gelover het brood – dat op een speciale schaal wordt gelegd met een bedekking erover – ziet als de baby Yeshua die in een hut werd geplaatst (zoals hun brood) en gelegd werd in een trog, zoals hun brood op een speciale schaal is gelegd.
Probleem
In Lukas 1:24 staat dat Elisabeth, de vrouw van de priester Zacharias, zwanger werd na de dagen van Zacharias dienst in de Tempel. Er staat dat hij van de afdeling Abia was. In 1 Kronieken 24:10 staat wanneer de dienst van de afdeling Abia was; de 8ste lot. Sinds er 24 nakomelingen van Aharon (Aäron) waren – 16 door Elazar en 8 door Itamar – waren er ook 24 priesterlijke afdelingen over 12 maanden (en 7 keer in 19 jaar over 13 maanden).
Als wij uitgaan van 12 maanden in een jaar, dan moest de dienst van de priester Zacharias in de laatste helft van de Hebreeuwse Vierde Maand geweest zijn (Joodse maand Tamuz). Na zijn dienst werd zijn vrouw Elisabeth zwanger en verborg zichzelf 5 maanden lang. Tijdens haar zesde maand zwangerschap bezocht Miryam (Maria) haar, en in Lukas 1 staat dat Miryam rond die tijd zwanger werd “door de Heilige Geest”.
Elisabeth zou dan zwanger geworden zijn in de Hebreeuwse Vijfde Maand (Joodse maand Av) en Miryam moet dan in de Hebreeuwse Tiende Maand (Joodse maand Tevet) zwanger geworden zijn, en de gedachten is dat dit gebeurd moet zijn een paar maanden na de maand van de Joodse festival Chanoeka (lichtfeest), dat begint op de 25ste dag van de Hebreeuwse Negende Maand (Joodse maand Kislev). Yochanan (Johannes) – de zoon van Zacharias en Elisabeth – moet in de Hebreeuwse Tweede Maand (Joodse maand Iyar) geboren zijn en Yeshua (Jezus) moet dan in de Hebreeuwse Zevende Maand (Joodse maand Tishrei) geboren zijn. En op de achtste dag van Soekot werd Yeshua besneden overeenkomstig Gods gebod.
Het probleem is nu dat God geboden heeft via Moshe (Mozes) dat alle mannen van Israël drie keer in het jaar naar de Tempel op moesten gaan, waaronder tijdens het Loofhuttenfeest [Soekot]. Als wij de Bijbel lezen, dan zien wij dat Yoseph (Jozef) Miryam niet alleen liet, wat inhoudt dat hij niet naar Jeruzalem naar de Tempel opging. Dat is een overtreding van Gods gebod, waarvan ik geloof dat Yoseph dit nooit zou doen.
Men gelooft dat waar staat dat Elisabeth “na die dagen zwanger werd”, dat dit dan direct nadat Zacharias thuiskwam van zijn dienst gebeurde. Echter staat er “…na die dagen” en dat zou iedere dag kunnen zijn. Het hoeft daarom niet te betekenen dat dit direct bij thuiskomst gebeurde en/of in diezelfde Vijfde Maand. Het kan net zo goed zijn gebeurd tussen zijn laatste dienst en zijn eerstvolgende dienst.
Dan is er ook nog een gedachte dat Miryam een paar dagen na Chanoeka zwanger werd. Chanoeka wordt vandaag de dag gezien als het lichtfeest.
Echter, in die dagen werd er geen lichtfeest gevierd. De (her)in-/toewijding/inhuldiging van het Altaar van de Tempel werd in die dagen gevierd, wat de ware betekenis van Chanoeka is! Dat wil zeggen, de inwijding van de Eerste Tempel onder leiding van koning Salomo staat omschreven als de inhuldiging van het Altaar, welke plaatsvond op de eerste dag van de Zevende Maand [Tishrei], en de inhuldigingsfeest wat in de Negende Maand [Kislev] van start gaat, omschrijft de inhuldiging van het Altaar van de Tweede Tempel nadat deze door de Makkabeese familie is heroverd. De inhuldiging van de Tweede Tempel was in de Twaalfde Maand [Adar] en deze staat bekend als de inhuldiging van de Tempel.
In de apocrief verklaarde boeken “Makkabeeën” lezen wij dat de Tempel veroverd was en op het offeraltaar een altaar gebouwd was ter ere van een afgod. Toen de Makkabeeën de Tempel heroverde, hebben zij het Altaar afgebroken en een nieuw altaar gebouwd en volgens de regels in de Torah (Instructie) omschreven ingewijd. Toen zeiden zij tot elkaar: “Laten wij dit heugelijke gebeuren vieren op deze tijd, en wel zoals Soekot wordt gevierd.” En dus vierden de Judeeërs (Joden) het festival van de (her)inwijding van de Tempel 8 dagen lang, net als Soekot.
Echter, in het jaar 70 GJ werd de Tempel vernietigd en na de Bar Kochba opstand in 132 – 136 GJ, was het voor iedere Judeeër (Jood) verboden naar Jeruzalem te gaan. Vanaf die tijd werd het festival veranderd in een lichtfeest, welke vandaag de dag nog wordt gevierd.
Mijn gedachten
Er zijn verscheidene aanwijspunten dat mogelijk naar de geboortedatum van onze Messias richten, en met deze mogelijkheid zou men kunnen zeggen dat dit wel de dag zou moeten zijn.
Hoewel het feit dat Yospeh Gods gebod naar de Tempel te gaan genegeerd heeft niet is uitgelegd, nog de reden waarom de herders dag en nacht bij hun schapen verbleven is uitgelegd, zet mij aan het denken dat de 15de dag van de Hebreeuwse Zevende Maand Yeshua’s geboortedag moet zijn helemaal niet zo zeker is.
Nog een gedachte over het festival Soekot (Loofhuttenfeest) – Chag HaSoekot – is dat dit een huwelijksfeest is, en geen geboorte/verjaardagsfeest.
De eerste week van de Hebreeuwse Eerste Maand [Nisan]
De namen van de maanden die tussen [ ] zijn geplaatst, zijn van Babylonië afkomstig. Dit is ook vermeld in de Talmoed. Nisan was één van de Babylonische goden en de Babylonische maanden kwamen overeen met de Hebreeuwse kalender, inclusief enkele festivals.
Symbolisch
De Hebreeërs noemden hun Eerste Maand ook “Aviv”. Aviv is het moment dat gerst oogstrijp is en in modern Hebreeuws is dit ook vertaald lente.
Zowel in Egypte als in Israël begint het oogsten van gerst eind maart/begin april. Het is de eerste oogst na een winterseizoen. Lente hangt in de lucht, bloemen komen uit de grond en de knoppen van bladeren en bloemen aan de bomen laten zichzelf zien. Lammeren van schapen en geiten worden geboren, wat ervoor zorgt dat herders dag en nacht bij de kudde blijven. (Lees het Bijbelboek Lukas, waarin staat dat de herders gedurende nacht in het veld waren.)
In Bethlehem, wat in het Hebreeuws Beit-Lechem (Broodhuis/Huis van Brood) wordt genoemd, worden de kudde gehouden die bestemd zijn voor de Tempel. De Lammeren die geboren worden, mogen een jaar later worden gebruikt voor Pesach (Pascha).
In Exodus 12 lezen we dat via Moshe (Mozes) onze God heeft gezegd dat “deze maand” de eerste maand/het hoofdmaand van het jaar zal zijn. Een aanname is dat dit anders was voordat men uit Egypte kwam, en ik denk dat dit waar is … voor het aantal jaren dat de Hebreeërs in Egypte verbleven. Egypte had vast een andere kalender dan de Hebreeërs hadden. Waarschijnlijk hebben de Hebreeërs gedurende hun verblijf in Egypte diens kalender overgenomen, waardoor onze God via Moshe duidelijk maakte dat dit de eerste maand/het hoofdmaand van het jaar zal zijn. Echter is er niet bij vermeld dat dit ook zo was in de dagen van Abraham, Izaäk en Jakob, of in de dagen vóór de aartsvaders. De Eerste Maand van de Hebreeuwse kalender (Joodse maand Nisan) is de maand vanwaar wij de 12 maanden in het jaar tellen, en wij dan weten wanneer het nieuwe jaar begint. En soms tellen wij 13 maanden eer het nieuwe jaar begint.
Het zou ook kunnen zijn dat onze God dit heeft gezegd om te wijzen naar de toekomstige geboorte van Zijn Zoon – dat is, Zijn Woord dat vlees zal worden. En sinds voor onze God één dag als duizend jaren zijn en duizend jaren als één dag, zou het voor onze God bekeken in de nabije toekomst kunnen zijn. Het Pesachlam moest 1 jaar oud zijn, mannelijk en zonder smetten en mankementen. Het moest door de Israëlieten vanaf de 10de dag van de Eerste Maand in huis worden genomen. Tot aan de 14de dag van dezelfde maand moest het worden getoetst op onvolkomenheden, om dan het lam tussen de avonden te slachten (wat te tijden van Moshe men het makkelijk in één avond kon doen, sinds ieder het achter zijn eigen huis mocht doen. Later moest men met het lam naar de Tempel gaan, en had men logischerwijze wel “tussen de twee avonden” voor nodig).
Nu was Jezus – Gods Woord dat vlees is geworden en onder ons zijn verblijf heeft gehouden (“is komen tabernakelen”) – het Pesachlam van onze God. Hij moest daarom wel in dezelfde maand geboren worden als Pesach wordt gehouden, want het Pesachlam mocht niet ouder zijn dan 1 jaar (en ook niet jonger). Hoogstwaarschijnlijk is Jezus binnen de eerste 10 dagen van deze Hebreeuwse Eerste Maand geboren, want Yoseph zou niet eerder naar Jeruzalem – de Tempel – opgaan tot de 14de dag van de Eerste Maand zou aanbreken.
Wij (dat wil zeggen, de meesten van ons) erkennen dat Yeshua het Brood des Levens is, waarvoor wij dagelijks tot onze God bidden. Hij was geslagen, doorboord en wanneer wij naar een ongezuurd brood (matse) kijken, zien wij dat er gaten in zitten. Dit werd (en wordt nog steeds) gegeten gedurende het Pesachmaaltijd en zo moeten ook Yeshua en zijn discipelen het hebben gegeten. Tijdens het laatste avondmaal brak Yeshua een brood en zei: “Eet dit, want dit is mijn lichaam.”
Het is niet toegestaan het bloed van het Pesachlam op de grond te gooien. Het moest in een schaal worden opgevangen (Exodus 12) en later moest het lam op het altaar worden geslacht, zodat het bloed kon worden opgevangen i.p.v. op de grond gegooid. Gedurende het laatste avondmaaltijd met zijn discipelen, zei Yeshua dat zijn bloed zal worden gegeven voor ons. Hij zei dit toen hij zijn zegen over de wijn uitsprak.
De laatste avondmaaltijd was 1 dag voor Pesach (Pascha) begon.
Traditie
Omdat er in de Bijbel niets vermeld staat over een feest/festival of een herdenking wat in de eerste week van de Hebreeuwse Eerste Maand [Nisan] gehouden moet worden, is er ook geen traditie wat in de eerste week van de Eerste Maand gehouden wordt. Toen de Tempel er nog was, gingen wij op om voor onszelf een onbevlekt lam van 1 jaar oud en mannelijk te nemen, en wel op de 10de dag van de Eerste Maand. Dit lam zouden wij bij ons houden tot de 14de dag van de Eerste Maand aanbrak.
De eerste dag van de Hebreeuwse Eerste Maand is een dag om in herinnering te hebben.
In Exodus 40:1 lezen wij dat onze God tot Moshe [Mozes] zegt dat de Tabernakel van de Tent der Samenkomst (Mishkan Ohel Mo’ed) op de eerste dag van de Eerste Maand opgezet moest worden.
Probleem
Het Pesachlam moest mannelijk zijn, zonder mankementen en moest 1 jaar oud zijn.
Yeshua (Jezus) was ongeveer 30 jaar oud toen hij met zijn lering begon, en het is discutabel of hij dit enkel één jaar lang deed, of drie jaar lang.
Mijn gedachten
Met deze geboorte mogelijkheid hebben wij uit kunnen leggen waarom de herders volgens de schriften rond een kampvuur zaten gedurende de nacht toen Jezus geboren werd. Ook hebben wij uit kunnen leggen dat Yoseph niet ongehoorzaam was toen hij verkoos bij Miryam te blijven, in plaats van naar de Tempel op te gaan zoals hem dat geboden was.
Toen Yeshua geboren werd, was hij een baby. Hij kon niet spreken, en als er wijselijke woorden over zijn babylippen rolde, dan was dit door een wonder van onze God.
Wanneer een jongen zijn 12/13-jarige leeftijd bereikt, wordt hij geacht zelfverantwoordelijk te zijn voor zijn daden. Niet langer zijn de ouders verantwoordelijk voor de daden van hun zoon. Uiteraard blijft de jongen leren en ontwikkelen en tegen de tijd dat hij is gezegend en ondergedompeld tot zelf een leraar/rabbijn te zijn, zal hij leerlingen voor zichzelf verzamelen.
Dit is meer symbolisch voor de Eerste Maand van het jaar, waarin alles opkomt, groeit en ontwikkeld. Tegen de tijd de Zevende Maand begint, zijn de bloesems al vruchten geworden en staan de bladeren op punt van de bomen te vallen. De vruchten staan op punt te worden geoogst.
Als wij de Festivals/Feesten van onze God in ogenschouw nemen, zien wij dat zij gedurende het lenteseizoen en gedurende herfstseizoen zijn. Het festival gedurende de lente toont de verzameling van de eerste vruchten en het festival gedurende herfst laat de verzameling van de gehele oogst zien. Tijdens deze laatste oogst worden de slechte vruchten van de goede gescheiden en onkruid van het gewas. Het oogst zal in het huis van Yehowah onze God verzameld worden en het onkruid en slechte vruchten zullen worden verbrand. Als dit is gedaan, kan het (huwelijks)feest beginnen.
