Our Yeshua (Immanuël)

Ja, misschien een vreemde titel als onderwerp voor een geloofsartikel, maar gaandeweg zal je zien dat deze titel helemaal niet zo verkeerd is. Het is juist heel herkenbaar, maar je staat er nooit bij stil.

Wat ik bedoel is je wereldse activiteiten. Voor iemand die niet gelovig is, zijn dit activiteiten die dagelijks uitgevoerd worden en hoort bij het leven. Maar voor iemand die wel gelovig is en dit geloof ook na wil streven, zijn juist de wereldse activiteiten een struikelblok in je geestelijke ontwikkeling. Waarom?

In mijn ogen leef je hier twee levens. Je wereldse/materialistische leven en je geestelijke leven. Het laatste zijn voor veel mensen onbekend, zelfs voor gelovige mensen. Want er is een verschil. Ze staan zelfs tegenover elkaar. Later leg ik dit verschil duidelijker uit, ook aan de hand van Bijbelcitaten, maar om een begin te maken; een geestelijke ontwikkeling is een ontwikkeling die je innerlijk doormaakt. Het staat totaal los van wat wereldse mensen aankaarten als mentaal. Mentaal is nog steeds materialistisch. Geestelijke ontwikkeling in geloof heeft meer te maken met liefde in deemoed en eenvoud. Wat jij niet wil dat jou aangedaan wordt, doe dat ook een ander niet aan. Je wilt niet dat je bestolen wordt, dat je partner echtbreuk pleegt, dat je vermoord wordt, enzovoort. Dat is basis en vandaaruit leer je steeds meer kennen dat God liefde is en kan je Hem boven alles liefhebben. Dit klinkt eenvoudig en dat is het eigenlijk ook, maar niet op deze wereld. Als voorbeeld zal ik mijn afgelopen toestand beschrijven.

Op werk hebben we nieuwe teamleiders en een nieuwe projectleider. Daar is niets mis mee. Ze brengen nieuwe ideeën, nieuwe werkwijze en verandering, allemaal als doel beter te kunnen functioneren. Niet alleen naar de klant, maar ook als organisatie en als team. Dit vraagt voor zowel werknemer als werkgever veel energie. Ook daar hoeft niets mis mee te zijn, als jouw doel alleen maar werelds is. Het probleem echter is, dat als je thuiskomt van je werk en je energie zo goed als verbruikt hebt, je geen tot weinig energie meer over hebt tot geestelijke onderwerpen. Het nadeel daarvan is dat je steeds verder naar de wereld toegetrokken wordt en dus geconsumeerd wordt. Je verliest je eigen grip, je eigen doelstelling (zeker als deze geestelijk zijn). Nu kan je zeggen dat je in je vrije tijd wel met geestelijke zaken bezig kan zijn. Jazeker. Maar, probeer dat eens te doen als je volledig opgaat in deze wereldse zaken. Dat gaat niet. Om dit te verduidelijken ga ik nog een voorbeeld geven wat ik geleerd heb uit mijn periode toen ik nog niet gelovig was en me dus voornamelijk bezighield met de wereldse leer die psychologie heet.

Stel je voor, een bepaalde man treft een zekere vrouw die hij heel aantrekkelijk vindt. Niet alleen uiterlijk, maar ook innerlijk. Hij zal alles doen om haar voor zich te winnen en als dat gelukt is, zal hij alles doen om haar te behagen en te behouden. Hij gaat werk zoeken waardoor hij een toekomstig gezin kan onderhouden en haar een woning kan verschaffen waarin zij hun kinderen normaal kunnen opvoeden zonder zorg in financiën. Er zal geen moment zijn voor deze man om zich geestelijk te ontwikkelen. Alles staat in het teken van succesvol worden en blijven in de wereld!

En geloof mij, dat is mogelijk. Toen ik begin 20 was en nog niet gelovig, heb ik praktische psychologie bestudeerd, (niet via school, maar een boek over praktische psychologie) toegepast en een baan gekregen als assistent-bedrijfsleider. Alles is mogelijk als je werelds leeft en handelt. Er kwam zelfs eens een personeelslid naar mij toe en die vertelde mij dat zij een vriendin had, een mooie blonde meid die een vriend zocht die een bepaalde status had. Ze dacht gelijk aan mij en vroeg mij of ik haar wilde ontmoeten. Ze had zelfs een foto van haar bij zich. Die foto heb ik nooit gezien en die ontmoeting is er ook nooit geweest. Ik begon toen al de wereld anders te zien dan hoe de meeste mensen dit beleven. Juist vanwege mijn ervaringen die ik toen opgedaan had als leidinggevende en alles wat daarbij komt kijken. En ik was nog niet eens gelovig. Maar dit was wel een ervaring die mij, op het moment dat ik met het geloof in aanraking kwam, overtuigd heeft dat eenvoud en liefde een veel betere graadmeter is van het leven dan succes en wereldse status!

Wat is het moraal van dit verhaal? Simpel. In de Bijbel staat niet te zoeken naar aardse schatten, maar naar hemelse schatten. Dat houdt in dat je ook in dit aardse leven hemelse schatten kan vinden en niet alleen als je dit aardse leven verlaten hebt. Hieronder een mooie Bijbeltekst als voorbeeld van Yeshua. In het groen de Bijbeltekst en in het zwart mijn visie hierop bij bepaalde teksten. Ik zeg nadrukkelijk mijn visie!

Mattheüs 6:19-34 NBG51

Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen; maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen. Want, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.

Jouw hart staat voor jouw liefde. Als je liefde naar de wereld gaat, dus naar wereldse schatten, dan zal je hart daar dus ook zijn en zal je er alles aan doen om die liefde te bevredigen. Het leven van een aards leven hoort hierbij, zoals een goed betaalde baan, mooi huis en een partner met status. Dat kan zelfs leiden tot bedrog, diefstal en leugen naar een ander voor je eigen wereldse welzijn!

De lamp van het lichaam is het oog. Indien dan uw oog zuiver is, zal geheel uw lichaam verlicht zijn; maar indien uw oog slecht is, zal geheel uw lichaam duister zijn. Indien nu wat licht in u is, duisternis is, hoe groot is dan de duisternis!

Via jouw ogen zie je de wereld om je heen en zorgen ze voor prikkels en handelen op hetgeen je ziet. Men zegt wel vaak dat de ogen de ziel van de mens is. Het verteld anderen waar jouw hart ligt en het vertelt jouw waar je hart naar uit gaat. Anders verwoord, waar je liefde naar uitgaat. Juist dit is het hele verschil tussen geestelijk streven en werelds streven. Waar gaat je liefde naar uit? Ook al werk je werelds, dan nog kan jouw streven uitgaan naar het geestelijke, mist het wereldse jou niet consumeert. Vanuit geestelijk perspectief is alles wat zich niet richt naar geest, duister. Het geeft dus ook aan, dat als je jezelf niet richt naar de geest, je altijd leeft in de duisternis en voor de duisternis, ten opzichte van het geestelijke. Ik vertaal geest niet naar mentaal zoals wereldse mensen dat doen. Geest staat hier voor liefde, maar dan geen materialistische liefde. Het is een deemoedige/eenvoudige liefde en juist in eenvoud en deemoed zit de grootste wijsheid! Kijk eens naar de pit van een appel. Stop die in de grond en jij kan over een duizend jaar niet meer tellen hoeveel appels die ene kleine pit voortgebracht heeft! Vanuit een artikel dat ik geschreven heb over genezing en gezondheid heb ik over dit voorbeeld ook het volgende geschreven en is overeenkomstig:

Als je eigen lichtbalans goed is, kun je ook een opkomend probleem beter aan. Zie het als volgt; je bevind je in een goed verlichte kamer, zodat je alles goed kan overzien. Elk detail wat niet past in die kamer, pak je meteen op en verwijder je. Aan de andere kant, als je in een kamer zit die niet goed verlicht is, dan zal je hetgeen niet thuishoort in die kamer ook niet zien en herkennen en kan deze zijn gang gaan in die kamer, met alle gevolgen van dien.

Wat ik hierboven heb willen zeggen is dat ziekte ook komt door leven buiten het licht. Je herkent duistere praktijken, maar ook voeding en emotie niet, omdat het niet in je verlicht is en dus ook moeilijk tot onmogelijk te bestrijden is, naarmate je eigen duisternis. Licht is leven. Liefde is leven, maar dan wel alleen geestelijke liefde, geen materialistische liefde. Je kan het laatstgenoemde wel als voorbeeld nemen wat de kracht is van liefde, namelijk tijdelijke materialistische liefde, in de vorm van (praktische) psychologie, wat een wereldse leer is. Nog een voorbeeld hiervan is de kracht van enthousiasme. Enthousiasme is ook een vorm van liefde, maar dan tijdelijke liefde. Stel je voor dat je sterk je liefde voor de afwas opwekt. Dan zal je zien dat je de afwas zonder enige moeite en energieverlies afhandelt. Het probleem met deze tijdelijke liefde, is dat de liefde voor het doen van de afwas daarna meteen weer verdwijnt. Dat is niet zo met het opwekken van geestelijke liefde, tenzij je weer geconsumeerd wordt door wereldse taken.

Niemand kan twee heren dienen, want hij zal òf de ene haten en de andere liefhebben, òf zich aan de ene hechten en de andere minachten; gij kunt niet God dienen èn Mammon. Daarom zeg Ik u: Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten [of drinken], of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven? Wie van u kan door bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen? En wat zijt gij bezorgd over kleding? Let op de leliën des velds, hoe zij groeien: zij arbeiden niet en spinnen niet; en Ik zeg u, dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet bekleed was als een van deze. Indien nu God het gras des velds, dat er heden is en morgen in de oven geworpen wordt, zó bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen? Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft. Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Voor de rest is de tekst veelzeggend genoeg, zeker het gedeelte van het dienen van twee heren en de wereldse zorgen die de mens heeft. Dat is juist het punt waarom ik dit artikel schrijf. Een uurtje in de kerk zitten en luisteren naar wat een dominee of priester te zeggen heeft wat er in zijn/haar ogen bedoeld wordt wat er in de Bijbel staat is in mijn ogen geen geestelijke ontwikkeling en zeker niet als je de rest van de week alleen maar bezig bent met wereldse zaken. Het kan geen kwaad en je bent nog altijd een beetje met het geloof bezig, maar het is niet zoals het behoort te zijn. De Sabbat (rustdag) is gemaakt om een mens weer terug te laten keren naar waar die naar toe zou moeten, niet om de mens een rustdag te geven en een uurtje naar iemand te luisteren die ook zijn/haar eigen interpretatie heeft van wat er in de Bijbel staat (Marcus 2:27). Deze Sabbatdag is ook ingevoerd nadat het volk uit de ballingschap vanuit Egypte teruggeleid is naar het beloofde land. De Egyptenaren waren zeer heidens en om dat heidense uit het volk te halen, werd Sabbat ingevoerd. Dus met een doel! Was het volk niet heidens geworden, dan was elke dag een Sabbatdag.

Ik had het eerder over wat ik bedoel met geest en dat dit niet te verwarren moet worden met waar de wereld het naar vertaalt. Namelijk, naar mentaal. Je hebt liefde en je hebt verstand. Hoe de mens communiceert is meer dan 90% vanuit het verstand. Ook al zit je liefde op een bepaalde richting, toch corrigeert jouw verstand anders naar buiten toe en dat komt vaak doordat de liefde niet zuiver is en dus ook je licht niet. Dit licht waar Yeshua over sprak in Mattheus 6 kan je ook niet opwekken vanuit je verstand, alleen vanuit je hart, dus vanuit je liefde.

Maar terug naar de titel; geconsumeerd. Daar is Satan heel goed in; je consumeren naar zijn liefde. Dat gebeurt via je aardse werk, je wereldse verlangens, je trots en hoogmoed en ga zo maar door. Het gevaar dat bij velen speelt, is de gedachte dat eenvoud en liefde een zwakte is. Maar het is juist het tegenovergestelde. Kijk maar eens terug naar mijn voorbeeld van een pit. Maar kijk ook maar eens in de ogen van een liefdevolle vrouw. Een grotere kracht kan jij niet vinden!

Je verliest echter snel het doel in de geest als je geconsumeerd wordt door de wereld. Je volledige gedachte gaat hiernaar uit en als je vrij bent, dan heb je geen energie meer over om deze geestelijke doel verder te ontwikkelen. Het is zo goed als tegen onze Schepper zeggen: “Ik heb geen tijd voor u!” En dat is helaas wel de wereld waarin we nu leven. Wij hebben geen tijd voor het geestelijke, omdat we geconsumeerd worden door het wereldse. En dat heeft gevolgen.