Our Yeshua (Immanuël)

Bovenstaande 2 zinnen als hoofd, zijn geen 2 aparte zinnen, het heeft exact dezelfde betekenis en kan zelfs samengevoegd worden, namelijk; ‘geestelijk handelen vanuit liefde of verstandelijk handelen vanuit wereldse denkwijze.’ Als de wereld spreekt over de geest van de mens, dan heeft de wereld het niet over jouw evenbeeld van God die Geest is en Liefde is. De wereld accepteert nou eenmaal niet datgeen wat niet materieel aangetoond kan worden. De wereld zegt dat de geest van de mens het denkend, voelend en willend deel van de mens is, puur verstandelijk. Zo zijn er nog zeer uiteenlopende gedachten over de geest van de mens, ook via religie zijn er verschillende gedachten hierover. Middels dit verslag wil ik mijn gedachten neerzetten waarom ik dit verschillend zie, waarom ik God als Liefde zie en liefde als ons evenbeeld, als ons geestelijk zijn. In dit verslag begin ik met iets te vertellen vanuit mijn jeugd. Niet alles natuurlijk, maar een klein gedeelte. Maar vanuit dit kleine gedeelte kun je wel merken hoe ik begonnen ben met de ontwikkeling van mijn eigen liefde, van mijn eigen geest.

• Klein gedeelte uit mijn jeugd
• Verstandig communiceren
• Liefde
• Oorzaak en gevolg

Als ik terugkijk naar mijn jeugd constateer ik dat ik vanaf vrij jong al een bepaalde ordening in mij had. Hoe, dat leg ik uit. Ik was veel met communicatie bezig, al vanaf mijn 8, 9e levensjaar. Op de basisschool was ik namelijk altijd het ‘pispaaltje’. Ik ben altijd gevoelig geweest, dus tijdens zulke pesterijen vloeiden mijn tranen redelijk snel. En dat was weer een extra reden en stimulans voor de ‘grappenmakers van de klas’ om mij nog meer het leven zuur te maken. Als ik echter nu dezelfde personen tegenkom die toen mij het leven zuur hebben gemaakt, zal het antwoord geheel zijn dat wij veel lol hebben beleefd en dat wij een goede herinnering aan over kunnen houden aan onze basisschool periode. Als ik dan echter probeer aan te geven dat ik niet onder ‘wij’ val, dan wordt ik aangekeken met zeer verbaasde gezichten en de vraag: ”waar heb je het allemaal over, het was allemaal een onschuldig geintje?” Ik weet van die periode nog dat ik een aantal keren na schooltijd in de avond naar 1 van die ‘grappenmakers’ zijn woning toeliep en met hem ging praten over wat er die dag gebeurd was. Ik wist namelijk dat hij alleen niets uithaalde. We hadden dan ook altijd een goed gesprek over de afgelopen dag en stemden overeen dat het anders moest en dat de pesterijen ook niet meer zouden plaatsvinden. Dus de volgende dag goed geluimd naar school……. Dit heb ik natuurlijk niet altijd gedaan, naar zijn huis lopen. Dit een x aantal keer totdat ik helder kreeg dat het totaal geen enkele zin had. Uiteraard gebeurde het ook vaak dat je thuiskomt met tranen in je ogen. Ik ben opgegroeid in een familie waarin mijn vader werk had en mijn moeder huismoeder was. Dus mijn moeder was altijd thuis als ik thuis kwam. Vaak had ik dit graag anders gezien….De reactie van mijn moeder was altijd: ”sla dan ook van je af, sla je vuist op de tafel en laat zien dat er niet met jou te sollen valt!” Ik hoorde dat aan, maar hoe harder mijn moeder dat ook uitsprak, van binnenuit had ik een heldere mening die mij vertelde: ‘ik hoor wat je zegt, ik weet wat je zegt en ik weet wat je bedoeld, maar ik weet ook dat het niet klopt!’ Dit heb ik altijd gehad, dus ook al vanaf die leeftijd. Vanaf die periode was ik dus al begonnen met communicatie, oorzaak en gevolg, liefde en antiliefde. Ik moet eerlijk bekennen dat er 1 dag is geweest waarbij ikzelf mijn voordeel van ouder zijn misbruikt heb op iemand die dus jonger was en ik heb hem wat getreiterd. Maar achteraf voelde dat zo slecht aan, dat dit werkelijk ook maar eenmalig is geweest. En dan denk je bij jezelf: ‘Hoe kan het dat het bij mij erg slecht aanvoelde en toch de anderen om mij heen doen dit dagelijks, elke keer weer? Hebben ze dan geen gevoel?’ O ja, gevoel hebben ze wel, gevoel voor leedvermaak.

Als er een onenigheid was in de familie of in mijn vriendenkring, dan bleef ik vaak op afstand alles observeren. Op die manier kon ik zien en horen hoe een onenigheid ontstond en hoe deze eindigde. Ik kan je verzekeren dat de onenigheden die ik observeerde bijna altijd voortkwamen vanuit een vorm van onbegrip en niet zozeer vanuit een vorm van haat. Iemand zegt iets wat door de ander verkeerd begrepen wordt en die reageert op zijn/haar eigen manier en de onenigheid is al tot stand gekomen, want ook de verteller begrijpt alleen maar het onderwerp vanuit zijn/haar kant en dus voelt deze zich ook onbegrepen. En kijk, daar hebben we al 2 kemphanen tegenover elkaar staan..... Als de onenigheid bedaard was stond ik op en vertelde beide kemphanen waar het fout ging, namelijk dat beide partijen hetzelfde vertelden, maar dan op hun eigen manier. Daarna was de reactie altijd tegenover elkaar: "Had dat dan eerder gezegd!” Denk je echter dat hiervan geleerd werd? Ik kan volmondig 'nee' zeggen, want de volgende keer ging het precies weer zo! Dit heeft een oorzaak. De veroorzaker is hier echter niet het onbegrip zelf, maar de reactie vanuit een bepaald onbegrip. Waarom reageer je vanuit onbegrip op deze manier? Een psycholoog zou in dit soort situaties misschien kunnen zeggen dat de communicatie beter moet lopen, door elkaar bijvoorbeeld uit te laten spreken en als je het niet begrijpt, gaan vragen wat er bedoeld wordt. Dit is heel leuk en aardig en ook heel goed bedoeld, maar hiermee bereiken we niet de oorzaak van het probleem. Hiermee ontlopen wij de veroorzaker met een hele grote boog! Ik verklaar mij straks nader. Aangezien ik hier veel mee bezig was, innerlijk en uiterlijk en ik een tamelijk moeilijke periode kende rond mijn 20, 21ste levensjaar, ben ik halverwege mijn 21ste levensjaar begonnen met een zelfstudie naar praktische psychologie. Ik was en ben niet kerkelijk gezind. Vroeger was ik niet gelovig en zo ben ik ook nooit opgevoed. Vanwege mijn basisschool periode hebben mijn ouders er wel voor gekozen om mij niet te zenden naar een openbare voortgezet onderwijs, zoals mijn basisschool wel openbaar was, maar naar een Christelijke Mavo. Maar daar noemde ik de Godsdienstlessen letterlijk; ‘Jezuskunde’ en interesseerde mij er niet veel voor. Vandaar ook mijn keuze voor psychologie, want iets anders was er niet. De psychologie gaf echter geen antwoorden op mijn vragen, het stelde alleen dat je voor de wereld moet zijn, denken en handelen. Maar als ik voor de wereld moet zijn, denken en handelen, wat moet ik dan met mijn medemens? De wereld zegt dat ook je medemens in de wereld moet zijn, denken en handelen. Maar als iedereen alleen in de wereld moet zijn, denken en handelen, waar bestaat liefde dan uit? Liefde voor je naasten is er op die manier niet meer, omdat op deze manier iedereen alleen om zijn/haar eigenliefde denkt en wat goed en het beste is voor zichzelf. Daarmee wordt je naaste automatisch altijd op de tweede plaats gezet en daar wordt alleen maar aan gedacht als het jou goed uitkomt. Wat is de grootste vraag wat ieder mens tegenwoordig stelt? Is het niet: "waar is de liefde gebleven?" Die vraag stelde ik ook voor mijzelf, na jaren op zoek te zijn naar liefde. Zoals gezegd heb ik deze niet kunnen vinden in de psychologie, uiteindelijk wel in Yeshua¹. Hoe ben ik dan toch tot het geloof gekomen? Simpel, door het missen van antwoorden, want nog niet eens met de helft van wat ik in het boek over praktische psychologie aantrof was ik het mee eens en dat kleine beetje waar ik het wel mee eens was, heeft mij inderdaad werelds plezier gegeven door uit mijn situatie te halen en mij een stap in carrière te maken met een redelijk goede baan en goede positie. Dus de wereldse leer werpt voor de wereld zeker haar vruchten af! Maar ik bleef met vragen zitten en innerlijk was ik hier ook altijd mee bezig. Wat ik zag op mijn werk, was weer een voor mij vervelende structuur waarbij de hooggeplaatsten ook alleen maar met diens gelijken wilden en wenste te communiceren en het gewone personeel nog niet eens een goedemorgen toewensten. En dat stoorde mij. Ik had toen zelf een functie als assistent bedrijfsleider, maar dat ge u en meneer vond ik ook niet prettig. Tijdens pauze wilde ik ook graag met mijn voornaam aangesproken worden, in de winkel was dat natuurlijk wel anders, vanwege de klanten. Maar al snel kreeg ik behoorlijk tegenstand. Ik bespaar je de details, maar als ik zeg dat ik door bepaalde personeelsleden bij iedere gunstige gelegenheid tegen mijn schenen aangeschopt werd omdat men geen verandering wilde en van hoger hand steeds meer druk opgelegd kreeg, omdat ik de persoon moest zijn die in dat betreffende filiaal veranderingen door moest voeren, kun je enigszins wel voorstellen hoe ik deze periode beleefd heb. Ik werd na een half jaar dan ook bedankt voor de diensten, maar aangezien ik geen veranderingen heb kunnen doorvoeren en de bedrijfsleider en personeel ook geen veranderingen wilden, kon ik op zoek naar nieuwe werk in een omgeving waar ik mij niet prettig voelde. Ik was namelijk ook voor dat bedrijf verhuisd, voor mijn carrière.
Ik heb het daarna nog wel een keer geprobeerd om toch werk te krijgen in een zelfde positie met betere voorwaarden, maar al snel kreeg ik door dat dit niet voor mij bestemd was en stukje bij beetje vielen de puzzels op zijn plaats betreft de wereldse structuur die mij al meer tegen ging staan. Gezien ik altijd op zoek was naar meer liefde en ik werelds gezien anders wilde gaan leven, werd mijn aandacht toch steeds meer naar Yeshua toe getrokken, omdat Hij precies dat vertelde en uitlegde waar ik naar op zoek was. ( heb ik toch wat opgepakt tijdens de Mavo periode en ik vond de verhalen en films over Yeshua, zoals Ben Hur, altijd wel interessant ). Wat waren deze uitspraken van Yeshua? Ik moet eerlijk zeggen dat ik eerst ‘rondgekeken’ heb in de ‘paranormale’ wereld, omdat ik zelf ook andere gevoelens had en heb dan anderen. En aangezien daar verteld wordt over een innerlijke evolutie, zag ik Yeshua ook voor iemand die als eerste deze innerlijke evolutie volledig bereikt had, ook al was dat 2000 jaar geleden. Maar door deze interesse kwam ik dus ook op bepaalde uitspraken die mij opvielen; ‘Niet de grootste willen zijn, maar de kleinste; Niemand bezit iets, we zouden juist moeten delen; Heb je naaste lief als jezelf’, maar dat God verhaal daarbij, dat wilde bij mij er nog niet in. Toch ging ik mij er meer in verdiepen en ook via mijn zus, die van jongs af aan al zeer aangetrokken werd door Yeshua, kwam ik toch tot geloof.
Tot zover een zeer beknopt overzicht van mijn leven voordat ik tot geloof ben gekomen. Laat ik nu verder gaan met een paar voorbeelden van wereldse communicatie en wat mijn gedachten daarover nu zijn, om dat uiteindelijk te vergelijken met de denkwijze en handelswijze die ik geleerd heb vanuit geloof.
________________

1. In dit artikel wil ik Hem Yeshua noemen. Jezus is slechts een vertaling van Zijn naam. Een naam zou eigenlijk niet moeten worden vertaald. Voor de Bijbelboeken houd ik de vertalingen aan.

Stel er wordt iets verteld aan iemand die niet begrijpt wat er bedoeld wordt. De persoon die het niet begrijpt zal dan geërgerd zijn en reageert vaak ook zo. De verteller gebruikt echter zijn/haar verstand en vraagt de persoon wat er niet begrepen is. Nu kan deze persoon op 2 manieren reageren. Als het iemand is die een aardige status heeft, zal deze onmiddellijk weer geërgerd reageren. Want het is niet zo dat deze het niet begrepen heeft, het wordt verkeerd verteld! Daar hebben we meteen alweer een discussie. Een tweede mogelijkheid is iemand die geen status heeft en voor zichzelf weet niet zoveel begrip te hebben. Die voelt zich dan op dat moment te min en schaamt zich. Van daaruit kunnen ook weer verschillende scenario’s voor doen. Of deze zegt: "laat maar", waardoor innerlijk toch weer ergernis komt bij beide partijen, of deze legt uit wat er niet begrepen is en daar kan dan op ingespeeld worden. Er komt geen discussie en daarmee is de kous af. Voor wereldse begrippen althans. Ik heb echter een heel andere mening en daar kom ik zo op terug.
In het eerste voorbeeld reageert de verteller verstandig. Laat ik dit nu omdraaien vanuit de persoon die het niet begrijpt. Deze heeft ook geleerd verstandig en duidelijk te communiceren, dus geeft deze persoon aan dat hij/zij het niet begrepen heeft en vraagt de verteller of hij/zij zo vriendelijk wil zijn het nog eens uit te leggen. Ga echter eens bij jezelf te rade in een willekeurig gesprek. Als jij iets vertelt en iemand verstaat of begrijpt het niet, dan raak je altijd wat geërgerd. Vooral als je in een groep zit en iedereen heeft het verstaan en begrepen, op 1 na. Als je in de groep zit die het wel begrijpt en de ene die het niet begrijpt ook nog bekend staat als ongeïnteresseerd of als niet al te intelligent, dan zal de innerlijke ergernis alleen maar groter worden. Maar de verteller is in dit geval wederom weer verstandig bezig en om een onenigheid uit de weg te gaan, wordt het nog een keer verteld met een iets duidelijker voorbeeld op het punt wat niet begrepen werd. Wat zijn wij met zijn allen toch verstandig bezig….

Ja, werelds gezien zal bovenstaande verstandig klinken en als iedereen op deze manier communiceert, dan zal er nog weinig uiterlijke onenigheden ontstaan vanuit een miscommunicatie. Maar ik heb eerder gezegd dat dit het ontwijken van het probleem zelf is, van de veroorzaker van irritatie, ook al wordt deze irritatie op deze wereldse communicatieve manier niet getoond! Om naar de veroorzaker te gaan zoals ik dat zie, laat ik het verstand nu even varen en in plaats van dit verstand het hart plaatsen. Het hart, die het levensbloed door je gehele lichaam stuurt om te kunnen leven. Het hart waar de liefde van de mens zit. Als je twijfelt of de liefde inderdaad vanuit het hart komt, dit kun je merken bij het voelen van liefde, waarbij het hart sneller gaat kloppen en bij juiste zuivere liefde, ook letterlijk warm wordt. Laten we naar het hart/liefde kijken vanuit de voorbeelden die ik aangehaald heb.

Hoe ik vanuit mijn verstand mijn mond laat spreken, zo hoeft mijn hart niet te spreken! Een mens kan heel goed leren hoe verstandig te communiceren. Ikzelf heb in mijn leven meerdere communicatie trainingen gehad die ieder weer op zijn eigen manier, via eigen schema’s de mens verteld hoe verstandig te communiceren. Maar wat heb ik aan verstandig communiceren als mijn hart zegt: ”Jij onbenul! Heb ik het nog zo duidelijk uitgelegd en nog snap je het niet? Ik zal voortaan wel op een heel kinderlijke manier met je omgaan, misschien begrijp je het dan!” En vervolgens communiceren: “wat heb je dan niet begrepen, dan zal ik het voor jou nog wel een keer uitleggen?” Als je dit leest, zal je eerste gedachte zijn: ‘hypocriet.’ Maar geloof mij, de meeste mensen zeggen via hun verstand heel andere dingen dan dat ze in hun hart denken/voelen! Ga dan echter eens bij jezelf te rade hoe jij dan tegenover je medemens staat? Ben je dan niet een leugenaar? Je liegt tegenover jezelf, omdat je iets anders zegt dan wat je hart je verteld en je liegt tegenover je medemens, omdat jij je medemens iets anders antwoord dan het antwoord in je hart! Ik weet dat het behoorlijk schrikken is wat ik nu vertel, want bijna iedereen communiceert op deze manier. Maar, ik hoor de wereld al zeggen: ”Dit is een leugen voor eigen bestwil!” Sorry, maar dat vind ik goedkoop en makkelijk geantwoord! Natuurlijk zijn er wel een aantal situaties waarin een leugen voor eigen bestwil noodzakelijk is, maar dan alleen voor de bestwil van de andere persoon, niet voor je eigen bestwil! En dan zou die bestwil ook geheel gebaseerd moeten zijn op de liefde, niet om materieel bestwil! Als je dit bij elkaar optelt, dan zal je zelf kunnen constateren dat er maar zeer weinig situaties voorkomen die hieraan voldoen. Voor jouw eigen bestwil zou je daar toch even wat dieper over na kunnen denken… Ook hier hoor ik weer een wereldse stem, een persoonlijke wereldse stem die zegt: “jijzelf zwijgt veel en verteld jouw eigen omgeving amper tot niet wie jij bent, waar je voor staat en wat voor geloof jij hebt. In communicatie traingingen op werk bijt jij je tong eraf en laat je geheel over je heen lopen. Hoe staat jouw hart en jouw verstand hier dan op 1 lijn?” Aan de persoon die mij deze vraag gesteld heeft, heb ik meerdere antwoorden gegeven en ik zal ook hier een antwoord geven. Als ik Gods Liefde, Gods Orde geheel als vrijheid ervaar, omdat er zonder vrijheid geen liefde kan bestaan, dan zal ik deze vrijheid ook een ander nooit af willen pakken! Op werk heb je te doen wat je meerdere je vraagt te doen, je wordt er voor betaalt. Geef de keizer wat van de keizer is en God wat van God is! ( Markus 12:13-18 ) Wat ik niet ga doen, is in het rijk van de keizer waar ik ook door de keizer betaalt wordt, de vrijheid van anderen bedrukken door mijn verhaal te verkondigen van God! Begrijp me niet verkeerd, God buitensluiten en je geloof buitensluiten is ook niet goed, maar laat ik het proberen uit te leggen; ik heb het niet alleen tegenover de keizer, maar ook tegenover mijn mede collega’s die hier absoluut niets mee te maken willen hebben. Als mij gevraagd wordt, dan antwoord ik wel, maar wordt er niet gevraagd, wie ben ik dan om zomaar geestelijke zaken boven tafel te halen op de werkvloer die door de keizer betaalt wordt? Niemand zit er op te wachten dat ik tijdens een communicatie training vanuit werk, wat altijd vanuit psychologisch oogpunt gaat, kom vertellen hoe lijnrecht dat in mijn ogen staat tegenover Gods orde. En ook al zal er 1 zijn in de trainingsgroep die dat wel interessant vindt, dan voor de overige heb ik mijn respect te behouden en mijn liefde voor hun, want ga ik wel spreken, dan is het goed mogelijk dat ik hun liefde geheel afpak en dat is absoluut tegen Gods Orde van Liefde! Alleen als God Zelf als Vader mij daartoe opdracht geeft zal ik het doen, maar dat zou betekenen dat ik Zijn profeet zou zijn en profeten selecteert Hij uitermate zorgvuldig en komt zeer zelden voor, normaliter 1 maal in de 100 jaar. Die kans is dus zeer klein en komt alleen maar toe aan hen die zeer zuiver leven en zuiver zijn. Een profeet spreekt dan ook vanuit de geest, dus het oordeel wat vanuit een profeet uitgesproken wordt is niet van de persoon zelf, maar vanuit God die door deze profeet spreekt. Zo pakt de profeet zelf niet de liefde af van het volk, maar is er een oordeel vanuit God die Liefde is en heel goed weet hoe een volk te sturen naar liefde. Wij als mensen die niet verbonden zijn met God Geest kunnen dit niet. Wat ik bedoel met deze verbintenis, daar kom ik later op terug. In individuele gesprekken kom ik meer tot mijn recht als iemand er om vraagt en af en toe een opmerking in de groep betreffend liefde voor elkaar en respect. Dit artikel? Dit plaats ik niet op een openbare site, maar op een website die geheel in het teken staat van geloof en mijn geloofsovertuiging. Iemand die geïnteresseerd is in een bepaalde geloofsovertuiging en op onderzoek uit gaat, daarvan kan moeilijk gezegd worden dat de verhalen die zo’n zoeker tegenkomt, de liefde afpakt van zo’n zoeker tegen de wil in! Ik laat ieder in zijn/haar eigen waarde zonder een ergernis te zijn tot hen over mijn geloof. Komt er iemand bij mij die vragen gaat stellen, dan zal ik wel altijd antwoorden vanuit mijn geloof, als de vraag ook gaat over liefde, leven en geloof. Ik hoop dat ik dit verschil hier duidelijk heb gemaakt. Tot zover en op het punt; ‘leugen voor eigen bestwil’, kom ik later in dit verslag nog even op terug.

Laten we nu eerst nog even kijken naar het hart van de voorbeeld personen die het niet begrepen hebben. Iemand die een status heeft kan in zijn/haar hart de verteller op dat moment wel vermorzelen. Want waar haalt de verteller het lef vandaan om iets te zeggen wat erg onduidelijk is en dan in reactie ook nog beweren dat het een onbegrip is van deze statige ontvanger?! Waarlijk, als zo’n statige persoon op dat moment ook de macht heeft om zijn gedachten in daden om te zetten, dan heeft de verteller op dat moment echt een serieus probleem! Nu de andere persoon die geen status heeft. Hoe zit het met het hart van deze persoon? Deze is gekrenkt. Mensen die niet al te veel begrip of een bepaalde ziekte hebben, voelen echter wel heel goed aan dat anderen met minachting naar hun omkijkt. En dan kun je nog zo verstandig met hen omgaan, ze bouwen altijd een muur om zich heen en ze laten je er niet in! En vergis je niet, jezelf als leraar opstellen tegenover een ander is al minachting…
Vanuit deze voorbeelden heb ik hopelijk aangetoond dat uiterlijk gezien de communicatie heel goed kan verlopen zonder onenigheid, maar dat het innerlijk vaak kan stormen!

Tot zover de communicatie vanuit wereldse begrippen. Laat ik nu de communicatie vanuit geestelijke begrippen aanhalen en dus de rollen weer omdraaien.

Maar voordat ik begin met het geestelijk aspect, wil ik wel een kleine notitie maken wat echt noodzakelijk is. In onderstaande zal ik liefde en antiliefde naast elkaar leggen en uitleggen hoe dat in mijn ogen gezien kan worden. Wij kunnen liefde echter nooit volledig begrijpen, ook niet in het leven buiten dit aardse leven. Wij kunnen wel een verbintenis vormen met Gods Liefde, zodat wij ook niet zondigen en dus handelen vanuit liefde, maar dan blijft het verhaal altijd dat wij liefde nooit volledig kunnen begrijpen, want die is oneindig zoals God oneindig is. God Zelf zal nooit een oordeel geven over Zijn schepselen, omdat Hijzelf ook weet dat niemand buiten Hem dezelfde kennis kan hebben van liefde of Liefde Zelf kan zijn. Het oordeel komt geheel van de mens zelf uit, namelijk zijn/haar eigen liefde/antiliefde tegenover de medemens en Gods Liefde. Vrees dus niet voor een verdoemenis vanuit God, want die heb je zelf in de hand. Niemand kan God de schuld geven van zijn/haar eigen misère, ook al is dat de makkelijkste weg. Kijk ook naar de kruisiging van Yeshua, die naast Hem een crimineel had die in zijn hart inzag dat hij fout gehandeld heeft, te lezen in Lukas 23 vanaf vers 39. Het antwoord van Yeshua; “Ja! Ik beloof dat je met mij vandaag in Gan-'Eden¹ zult zijn”, geeft aan dat op het moment dat deze medegevangene in zijn hart dit besef had en berouw toonde in zijn hart, hij al in het paradijs aanwezig was! Liefde is oneindig en het is daarom ook mogelijk om te veranderen van liefde op elk moment. Dit is nooit een verandering in je omgeving, maar altijd een verandering innerlijk in je hart. Daarom kon Yeshua hem ook vergeven, want Hij zag dat zijn liefde veranderd was in zijn hart. Met dit voorbeeld hoop ik het verschil te hebben aangetoond tussen liefde vanuit geestelijk opzicht en gerechtigheid. Dat Yeshua niet in de wereld zat, dacht en handelde, dat moge duidelijk zijn! Het enige waar Hij zich om bekommerd, is de liefde van Zijn kinderen. Als jij in je hart daadwerkelijk liefde hebt, dan zal je niet geërgerd raken. Ik heb het dan ook echt over volkomen liefde. Je zult dan zien dat iedereen zijn/haar eigen liefde heeft en handelt vanuit deze liefde. Iemand die veel liefde heeft voor wereldse zaken, zal er ook alles aan doen om het leven op deze aarde zo plezierig mogelijk te maken. Het enige wat deze persoon kan remmen, is de verstandelijke/morele wetten. Vandaar dat er ook via de psychologie geleerd wordt om enthousiast te zijn voor iets wat je wilt bereiken. Enthousiasme komt voort uit een bepaalde liefde en deze liefde geeft de mens de kracht om iets te verwezenlijken. Om het nog iets duidelijker te formuleren; God is Liefde en wij als Zijn Schepselen hebben in ons Zijn evenbeeld die liefde is. Liefde is ook de scheppingskracht is ons, dus als jij in jezelf veel liefde ontwikkeld voor een bepaald doel, dan zal deze liefde jou ook helpen dit te verwezenlijken. Het probleem wat ontstaat bij deze vorm van liefde, is dat dit voortkomt uit eigenliefde voor eigen werelds belang. Aangezien het wereldse altijd tijdelijk is en niemand kan dit ook tegenspreken, zal de liefde die op deze manier gevoed wordt, ook altijd tijdelijk zijn. En deze tijdelijke liefde kan wel heel veel jaren stand houden, maar zal uiteindelijk verdwijnen, waardoor ook jouw verworven belang zal vervliegen op wat voor een manier dan ook. Kijk om je heen, je ziet meer dan genoeg voorbeelden! Als jouw liefde echter gericht is op liefde tot je naasten als jezelf en tot God boven alles, dan zal ook vanuit hier de kracht komen om in alle toestanden de liefde te behouden! En door deze voeding die voortkomt vanuit Gods Geest die oneindig is, zal deze liefde ook altijd stand houden en zelfs vergroot worden in de oneindigheid toe. Dit is ook in mijn ogen wat er bedoeld wordt met wedergeboorte. Iemand die zich nog ergert aan wat voor situatie dan ook, is nog ver van deze wedergeboorte. Wedergeboorte is daarom in mijn ogen niet het aannemen van het geloof, of het aannemen van Yeshua. Denk maar aan het gesprek van Yeshua met Nicodemus in Johannes 3. Nicodemus was gelovig en geloofde ook in Yeshua en toch zegt Yeshua tegen hem dat hij de wedergeboorte moet bereiken. Een ander mooi zinnebeeld hier is dat Nicodemus in de nacht naar Yeshua toe kwam. Uiterlijk gezien omdat hij niet door andere Farizeeën en Schriftgeleerden opgemerkt wilde worden en geestelijk gezien in de nacht van zijn geloof, of beter gezegd; in de inzichten van zijn geloof. Met dit voorbeeld hoop ik duidelijk te maken dat naar mijn mening met wedergeboorte heel wat anders verstaan moet worden dan een simpele aannemen van een bepaald geloof, wat nu vaak geleerd wordt in verschillende kerkelijke instanties. Een verandering van geestelijke toestand is wel een geboorte in de goede richting naar de wedergeboorte. Deze verandering zie je ook weer terug in het scheppingsverhaal, waar iedere dag een stukje meer licht toegevoegd wordt ( van de avond naar de morgen en de morgen is de volgende dag ). Iedereen weet dat van de avond naar de ochtend geen dag is, maar nacht. Maar als je van een duistere inzicht ( avond ) naar een heldere inzicht ( ochtend ) komt, dan is deze toevoeging van extra licht daadwerkelijk een dag voor zo’n mens! Zolang de mens nog niet het volledige licht in zich heeft, staat de mens vanuit Gods ogen letterlijk in de nacht van zijn/haar inzichten.

Bij de zesde dag, zoals ook in het scheppingsverhaal te lezen valt, kan de daadwerkelijke mens gecreëerd worden zoals de mens bedoeld is; één met zijn/haar geest als evenbeeld van God. Het evenbeeld van God is niet materieel, want dan zou God ook materieel zijn, dus is het evenbeeld de geest van de mens. Wie kan nu zeggen dat de huidige mens een evenbeeld van God is, zowel uiterlijk in het handelen, als innerlijk in de geest? Wie dat beweert over de huidige mens die loopt daadwerkelijk met oogkleppen rond, of die geloofd in een God die geen Liefde is, als er überhaupt al een geloof is….

Maar wij mogen niet oordelen over elkaar. Alleen God kan een oordeel geven. Want kun je een oordeel geven over iemand zijn/haar liefde? Wat geeft jou namelijk het recht om te oordelen over de liefde van iemand anders? Alleen God als Schepper kent ieders liefde tot in de detail, dus alleen Hij kan daar een juist oordeel over geven. Het gerecht zal het nu absoluut niet met mij eens zijn, want als de liefde van iemand anders een gevaar vormt voor de samenleving, dan moet deze persoon opgesloten worden om de samenleving te redden. Ja, als er een gevaar dreigt voor de samenleving dan moet er actie ondernomen worden, dat ga ik niet tegenspreken! Maar actie ondernemen of iemand (ver)oordelen is niet hetzelfde! Vraagje: wat wordt altijd veroordeelt? Gewoon in het dagelijks leven, wat is de grootste veroorzaker van een (ver)oordeel? Juist, daar hebben we het weer: onbegrip! Is dit goed? Je zult ogenblikkelijk zeggen; “nee, dat kan nooit goed zijn.” Toch doet iedereen dit en een rechter ook! Verstandelijk heeft de rechter geheel gelijk, maar omdat ik in dit artikel niet spreek over verstandelijke/materiele zaken, maar te kennen wil geven wat mijn gedachten zijn vanuit geestelijke standpunt, die geheel vanuit liefde gebaseerd is, kan ik zeggen dat de rechter geheel ongelijk heeft in vele zaken die een rechter afhandelt, omdat de rechter geen idee heeft vanuit welke liefde iemand een misdaad begaan heeft of begaat! En elke daad tegen de liefde in, dus ook een oordeel vanuit onbegrip wat logischer wijs tegen de liefde in is, is een oordeel over iemand vellen, zonder te weten wat je nu eigenlijk veroordeelt! Vandaar ook de waarschuwing van Yeshua:

Mattheus 7: 1-5
1 Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; 2 want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden, en met de maat, waarmede gij meet, zal u gemeten worden. 3 Wat ziet gij de splinter in het oog van uw broeder, maar de balk in uw eigen oog bemerkt gij niet? 4 Hoe zult gij dan tot uw broeder zeggen: Laat mij de splinter uit uw oog wegdoen, terwijl, zie, de balk in uw oog is? 5 Huichelaar, doe eerst de balk uit uw oog weg, dan zult gij scherp kunnen zien om de splinter uit het oog van uw broeder weg te doen.

Nu hoor ik al iemand zeggen: “Leuk en aardig wat je schrijft, maar we leven hier op aarde en niet in het geestenrijk en aangezien wij hier op aarde leven, moeten we wel wetten opstellen; moeten we wel misdadigers oppakken en berechten, anders kunnen we niet veilig leven op aarde. En als we niet met onze verstandelijke vermogens leven, zal er ook geen progressie zijn, zal iedereen elkaar alleen maar met een dwaze liefde elkaar aangapen en niks doen. Wat er na dit leven komt, dat zien we dan wel.”

Ja, dat is jouw keuze en deze keuze maakt het grootste gedeelte van de mensheid. En werelds gezien is daar ook niets op aan te merken. Maar ik heb het hier nog steeds over het zien vanuit geestelijk standpunt en laten we daar de leidraad erbij pakken die bij iedereen bekent is, namelijk de Bijbel en in dit geval het Oude Testament, naar 1 Samuël 8. Als je dat hoofdstuk leest, lees je dat het volk niet God als Koning en Rechter meer aanvaard, maar een eigen koning wil hebben die het recht van het volk op zich neemt. God geeft waarschuwingen wat dat tot gevolg kan hebben, maar het volk volhard. Aangezien God de vrije wil van de mens nooit af kan pakken, wordt de wil van het volk ingewilligd. Als dit zo is, dan kan het toch ook niet anders zijn, dan dat er wereldse koningen en rechters aangesteld moeten worden met eigen wereldse wetten en verhoudingen? En als dat zo is, dan kan het toch ook niet anders zijn dan dat deze wereldse wetten al wereldser worden om tenslotte van God geheel los te komen? En als dat zo is, heb ik dan ongelijk als ik vanuit geestelijk standpunt dit wereldse oordeel ongelijk geef? Als de mens nog steeds God als Koning zou ervaren zonder wereldse rechters, dan verzeker ik je dat er geen enkele probleem binnen dit volk zal zijn! Vraagje: “wie is dan de schuldige van de huidige toestand van zaken?” Je kunt niets anders zeggen dan dat de mens zelf schuldig is aan de huidige maatschappij. Men heeft dit zo gewild! Wat betreft de ‘dwaze liefde’ en ‘geen progressie zonder verstandelijke vermogens’, daarover het volgende: Handelen vanuit je verstandelijke vermogens vraagt ook een vorm van licht, van inzicht. Dit licht zal zich alleen kunnen manifesteren in de hersenen, daarbuiten niet. Als je echter de liefde vanuit je hart opwekt, dan zal het licht je gehele wezen doordringen, ja zelfs het gehele universum als jouw liefde één wordt met Gods geest in je. Het is maar net wat je wilt; je kennis beperken met verstandelijke vermogens die alleen maar tijdelijk kunnen zijn, of je kennis uitbreiden van binnenuit, vanuit jouw eigen liefde die altijd van jou zal zijn, ook na het afleggen van je lichaam met je hersenen daarin. Vandaar ook het grootste gebod van Yeshua over de liefde, want die moet eerst komen en vanuit deze liefde komt het ware licht en daarmee de kennis. En dus grenzeloze progressie, gezien Liefde/God grenzeloos is.

Laat ik ook het volgende zeggen; stel dat we al wel in het geestenrijk leven, wat dan? Dat dit aardse leven alleen maar een proef is, zoals ook Adam een proef moest doorstaan om in het paradijs te blijven? Hij faalde, wij proberen niet eens meer…… Als ik hier als volgt alleen maar een simpele logica op los laat en een vraag stel, namelijk; “kunnen wij leven zonder een bepaalde verstandelijke intelligentie?” Jazeker, want er lopen zeer intelligente mensen op aarde rond, maar ook zeer domme mensen. “Kunnen wij leven zonder een hart, waar de liefde vanuit gaat?” Nee, dat zeker niet. Want onze hart is de bron van ons leven die het bloed met de bouwstoffen en zuurstoffen door ons gehele lichaam rond circuleert. Oké, maar als het hart van de mens de bron is waar we niet zonder kunnen en het verstand is slechts een hulpmiddel om het leven makkelijker te maken, maar absoluut niet noodzakelijk om te leven, waarom is de mens dan alleen maar bezig om het verstand zoveel mogelijk te stimuleren in plaats van het hart? Ik denk dat als je een beetje nadenkt, het antwoord hierop niet zo moeilijk hoeft te zijn; het hart zorgt er namelijk niet voor dat je materieel goed zit, dat kan alleen het verstand….

Naar mijn mening leven we dus nu al in het geestenrijk. Vanaf het moment dat we worden geboren, leven wij al in het geestenrijk. We leven natuurlijk ook in de materiele wereld, maar ook in het geestenrijk. Als wij ons steeds meer verbinden met de geest in ons, dan zullen wij ook duidelijk merken dat wij ook deel uit maken van het geestenrijk en kunnen wij ook communiceren met het geestenrijk, zoals ze dat vroeger in de oudheid altijd gekund hebben. Er zijn zieners genoeg die ook hier op aarde zielen rond zien lopen, mensen zonder een materieel lichaam. Dat zijn mensen die al deze aarde lichamelijk verlaten hebben. Het geestenrijk is dus niet meteen een plaats buiten deze aarde, ver weg van hier. Iedereen kent fantasie. Wat denk je echter wat fantasie is, zomaar een hersenspinsel? Het is je innerlijke beleving en je creëert ook dan je eigen omgeving. Heel vaak gebruiken beschermengelen ook jouw fantasie om ongemerkt een boodschap door te geven, door je fantasie een beetje te vormen, zonder jouw eigen vrijheid af te pakken. Jouw geest als evenbeeld van God kan ook nooit buiten het geestenrijk bevinden. Het manifesteert zich in de materiele wereld door je lichaam, maar geest zelf kan nooit materie zijn en aangezien jouw geest van jou is en jijzelf bent, ben je dus met je geest altijd in het geestenrijk, ook al zie je alleen materie om je heen.

In de Bijbel wordt duidelijk aangegeven dat God Liefde is en dat het grootste gebod ook liefde is. Als wij dus onze verstand wat meer op de achtergrond plaatsen en meer naar onze liefde richten tot onze naasten en tot God boven alles, dan kunnen wij hier op aarde ook al één worden met deze liefde in je als evenbeeld van Liefde en hoef je dus helemaal niet eerst lichamelijk te overlijden alvorens een verbinding te kunnen krijgen met je eigen geest. Het enige verschil tussen het leven hier op aarde en het leven in het geestenrijk, is dat je bewust wordt van het feit dat je niet meer op aarde leeft. En zelfs dat niet altijd, want er zijn ook genoeg mensen die deze aarde al hebben verlaten, zonder dat ze het weten. Materieel gezien vind ik de film ‘The Sixth Sense’ met Bruce Willis hier een uitstekend voorbeeld van, dat is naar mijn mening reëel. Hierin zie je ook dat je hele denkwijze, handelswijze en dus je hele liefde exact hetzelfde is als hier op aarde! Jouw liefde bepaald jouw plaats en deze liefde kun je in het geestenrijk niet meer met je verstand verbergen, dat is onmogelijk. Dus je doet er naar mijn mening verstandig aan om al op deze aarde meer met je liefde bezig te zijn, dan met je verstand! De wedergeboorte is nog steeds wel te bereiken, al is dat tegenwoordig erg moeilijk vanwege de wereldse structuur en verleiding die al erger wordt. Dit betekent dat jouw hart en jouw daden overeen moeten stemmen. Jouw licht moet ook afkomstig zijn van jouw eigen vuur. Maar door te communiceren vanuit verstandelijke vermogens en het vuur in je totaal opzij schuiven, leef je inderdaad niet in het geestenrijk, maar in de materie, in de leugen.

Als je de geboden van God niet als een ´gij moet´ gaat zien maar als een ´gij zult´, zoals dat in het verleden ook zo vertaald is, dan zal je gaan merken wat liefde inhoudt. Liefde kan namelijk nooit een wet zijn. In de nieuwe Bijbelvertaling zijn de 10 geboden jammer genoeg vertaald met een moeten, met een wet. Ook de vraag van de Schriftgeleerde aan Yeshua in Mattheus 22: 34-40 is helaas vertaald in een moeten. “Gij zult” is geheel weggelaten. Mensen, liefde kun je niet als een moeten betitelen, het is geen wet! Dat zou hetzelfde zijn als in je verstand inprenten dat je je naasten lief hebt als jezelf en God boven alles, maar ondertussen in je hart je naasten vervloekt als ze ook een haarbreed in de weg staan en God zo ver weg plaatst dat je er daadwerkelijk van overtuigd bent dat Hij je toch niet kan zien en horen, dus kun je er lekker op los leven! Ieder mens zou toch kunnen inzien, dat liefde niet te koop is, ook niet even te huur is en zeker nooit als wet gezien kan worden?! Liefde is in die zin in geestelijk opzicht een ‘wet’ te noemen, omdat het de absolute ordening is vanuit God. God Is Liefde. Maar om God boven alles lief te hebben en de naaste als onszelf, moeten wij de liefde in onszelf opwekken door daadwerkelijk liefdevol te handelen en leven, niet alleen vanuit ons verstand, maar voornamelijk vanuit onze hart! Pas als je dat doet zie je dat liefde een wet is, namelijk als grondlegger van al het leven! Nog korter gezegd en misschien iets duidelijker: ‘Vanuit materieel opzicht naar de geest toe moet de liefde opgewekt worden vanuit eigen vrijheid en kan het geen wet zijn, want een wet is bindend en beperkt de vrijheid. Vanuit geestelijk standpunt is liefde de basis van alles en kan er niets gedaan worden buiten de Liefde om!’
________________

1. Ik kopieer van de Complete Jewish bible met de originele namen, door mij over gezet naar Nederlands. Gan-‘Eden is Paradijs. Tuin van Eden was ook in de eerste plaats een innerlijke staat van gelukzaligheid.

Om nog even terug te komen op eerder dit artikel waar ik aangeef dat onbegrip niet de veroorzaker van het probleem is en dat het beredeneren van onbegrip eigenlijk de oorzaak ontlopen wordt, is nu hopelijk ook duidelijk wat ik daarmee bedoeld heb. En zo niet, dan nog even een kleine toelichting.
Als liefde de basis is en alles om liefde draait, dan is ook juist deze liefde die de veroorzaker is van alles wat er gebeurd. Dus als jij communiceert en je hebt geen communicatie cursussen gehad, professioneel of vanuit ouderlijk toezicht, dan kun jij alleen maar reageren zoals jouw liefde is en dan reageer jij eerlijk, ook al is de reactie zelf niet altijd goed. Dus als jij daadwerkelijk tegen iemand zegt: ”Jij onbenul! Heb ik het nog zo duidelijk uitgelegd en nog snap je het niet? Ik zal voortaan wel op een heel kinderlijke manier met je omgaan, misschien begrijp je het dan!” Dan vertel je wel precies wat jouw liefde zegt, wat jouw hart zegt. En vanuit deze liefde, vanuit jouw eigen hart komt ook oorzaak en gevolg direct vanuit jou persoonlijk en jou omgeving en voor iedereen als mensheid. De oplossing kan daarom nooit zijn om verstandelijk je anders voor te doen dan wie jijzelf bent! De oplossing ligt dus geheel in jouw eigen liefde. Zoals gezegd ben je dan een leugenaar, in mijn ogen. Maar niet alleen dat, je pakt jezelf er ook mee. Iedere antiliefde die in je hart op komt, veroorzaakt ook weer een rimpel in je ziel. Wat dat inhoud probeer ik in een voorbeeld helder te krijgen.

Laten we water als overeenstemmend beeld pakken voor de ziel van een mens. Om dit water heen zijn oevers/lichaam, waardoor je ook de vorm kunt zien van dit water. Nu zou je kunnen zeggen dat de oevers het water vormen en dus van buitenaf naar binnen toegewerkt moet worden, wat weer in het voordeel spreekt van de wereldse leer. Maar vraag een natuurkundige maar of dit correct is. Ja, met heel veel moeite en bouwkunde zou je de vorm van het water voor een lange tijd van buitenaf kunnen bewerken, maar nooit voorgoed met dezelfde constructie zonder onderhoud. Dus ik verzeker je dat het niet de oevers zijn die de vorm van het water bepalen, maar precies andersom! Zo ook met de ziel ten opzichte van het lichaam. Als er dus door antiliefde in het hart rimpels ontstaan, wat gezien kan worden als een steen die plonst in het midden van dit water, dan zal dat effect hebben op de oevers en dus op het lichaam. Als jij via jouw verstand anders handelt dan wat jouw hart zegt, ontstaat er een onbalans in jouw wezen. Ook voor mensen die in hun hart geen liefde bevatten, komt een onbalans als hun verstand anders handelt dan hun liefde. Al deze vormen van onbalans veroorzaken dus rimpels in de ziel, die weer de oevers/lichaam aantasten. En nu kun je deze oevers nog zo goed verstevigen door allerlei wereldse handelingen, eens zal de oevers gaan breken en de rest kun je zelf wel invullen….Vandaar ook eerder mijn opmerking en waar ik nog op terug zou komen: ”Dit is een leugen voor eigen bestwil.” Ik hoop dat met dit voorbeeld helder is geworden waarom juist voor eigen bestwil noodzakelijk is om liefde en verstand op één lijn te krijgen. Natuurlijk, is je liefde niet zuiver, dan moet je deze zuiver maken. En ik ben eerlijk, dit is een groot probleem, want wie zegt welke liefde zuiver is? Ieder mens zal zeggen dat zijn/haar liefde zuiver is. En als ik zeg: ”de naastenliefde houdt in; wat jij niet wilt wat jou aangedaan wordt, doe dat ook een ander niet aan.” Dan hoeven we alleen maar leedvermaak erbij te pakken. Velen die aan leedvermaak doen vindt het ook niet erg om zelf eens goed te pakken genomen te worden. Vanuit hun kant deze stelling bekeken, wordt er gezegd: ”ik hou van een geintje en vind het leuk als ik ook eens te grazen genomen word, dus doe ik dat ook een ander aan.” Waar blijf ik dan in dit soort situaties met mijn stelling van naastenliefde, als de persoon in kwestie leedvermaak naar zichzelf enig vindt en dat ook toepast aan zijn/haar medemens, die dat niet altijd even leuk vindt? Ja, Gods Liefde is zuiver en die moeten we hanteren. Maar welk schepsel kan zeggen welke liefde zuiver is, als hij/zij Gods Liefde nooit kan omvatten en begrijpen? Wij kunnen van dieren niet verwachten dat zij een onderscheid kunnen maken tussen liefde en antiliefde. Waarom kunnen ze dat niet volledig? Omdat zij meer handelen vanuit een instinct dan vanuit absolute vrijheid. Alleen vanuit absolute vrijheid kan men inzichten krijgen wat liefde inhoudt. Maar als de mens hun liefde geheel op de wereld afstemt, hoe kan de mens dan ooit een goed begrip krijgen van liefde? Als we nu kijken naar Yeshua, dan zijn wij met zijn alleen verbaasd dat Hij aan het kruis nog zegt: “Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.” Ja, als je Mattheüs 4:1-11 leest, dan had Hij de mogelijkheid om werelds alles te krijgen wat Hij maar wilde, maar Hij wees alles af. Ook toen Judas Hem verraden had, heeft Judas Hem niet verraden omdat hij Yeshua niet zo aardig vond, maar omdat hij wist dat Yeshua de Farizeeën en Schriftgeleerden makkelijk aankon en met Zijn Macht Koning kon worden van Israël, waardoor Judas zelf een belangrijke rol kon spelen. Maar wat heeft Yeshua gedaan? Hij heeft zich geheel overgegeven en Zich gevangen laten nemen door de wereld. Als je dit ziet, leest en in je opneemt, hoe kun je dan nog de vraag stellen: “wij kunnen nooit weten wat liefde inhoudt, omdat God als Liefde niet volledig te omvatten is?” Door de komst van Yeshua en Zijn woorden en daden heeft Hij iedereen laten zien wat liefde inhoudt tot God ten opzichte van de liefde tot de wereld. Iedereen die zegt dat hij/zij niet weet wat liefde inhoud kan zich niet sterk maken, want iedereen en vooral in de westerse wereld kent de daden van Yeshua en Zijn Woord van liefde over Liefde.

Laat ik ook nog even terugkomen op de geboden, want dat kan nog leuker; ten tijde van de 10 geboden die God via Mozes aan het volk gaf, was het volk net uit de slavernij bevrijd en had niemand ook maar enig bezit. Wat voor wijsheid zou het dan zijn voor God om wetten uit te delen aan een volk over bezit en andere materiele zaken, als niemand ook maar een grassprietje tot zijn/haar bezit kon noemen? Dat is toch volstrekte waanzin? Als je het echter in een andere context leest vanuit liefde, dan kun je het volgende zeggen: “Als jij met je verstand zegt dat jij mij als broeder/zuster liefhebt zoals jij jezelf lief hebt, maar in je hart wens jij mij de vernieling in, wil jij graag mijn vrouw of mijn man, wil jij graag blijven zitten en daarvan profiteren waar ik voor moet werken, dan ben je werkelijk een dief ten opzichte van jouw liefde! En niet alleen ten opzichte van jouw eigen liefde, maar ook tegenover mijn liefde en tegenover Gods Liefde! Je bent niet alleen een dief, maar ook nog eens een leugenaar, een huichelaar……” en ga zo maar verder… Zie je wat voor een zeer groot verschil er nu ineens ontstaan is? De geboden als wet is alleen maar verstandelijk en verstandelijk kun je heel goed deze geboden houden. Maar er wordt niet gekeken hoe jij verstandelijk alle geboden opvolgt, er wordt gekeken hoe jouw liefde is. En liefde kun je heel goed verbergen in dit aardse materiele jasje en weet je niet goed hoe; cursussen zat! Eens zal je echter deze aarde verlaten en dan zal je bescherm jasje uitgedaan worden. Waar je liefde, je hart naar uitgaat zal je plaats zijn en alleen vanuit jouw eigen liefde zal je deze plaats kunnen verlaten, door je liefde te veranderen. Dat kan niemand doen, dan alleen jij…. Maar ik zeg er wel bij: Hier op aarde gaat dat duizend maal eenvoudiger, omdat je hier ogenblikkelijk van mening kan veranderen en je liefde een andere kant kan opsturen, zoals ook aangegeven aan het voorbeeld van de kruisiging. In het geestenrijk heb je deze mogelijkheid niet en kun je niet van de ene plaats naar de andere plaats toe reizen, om te zien hoe daar de mensen met elkaar omgaan. In het geestenrijk creëer je geheel jouw eigen sfeer aan de hand van jouw eigen liefde, zoals je ook je fantasie creëert. Maar daar wordt het werkelijkheid en andere mensen die dezelfde liefde hebben zullen jouw medemensen zijn. Dus als jouw liefde uitgaat naar macht, dan zal je terecht komen tussen mensen die dezelfde liefde nastreven. Je hoeft je fantasie maar een beetje aan te spreken om na te gaan hoe het in zulk oord aan toe zal gaan…. Pas na erg veel jaren kan zo’n persoon in gaan zien dat het totaal zinloos is om tussen zulke mensen stand te blijven houden, want niemand is in dat oord ook maar één dag aan de macht, of de volgende staat al klaar om je van de troon af te stoten. En zodra dat gebeurd is, zal je er ook alles aan doen om die troon weer te bestijgen! En zo is er voor ieder soort liefde een oord en binnen dit oord creëer je je eigen sfeer. Het is daarom voor zulke mensen onmogelijk om in een ander liefdevollere sfeer te komen, want liefde staat voor licht en het zal hun daarom ook meteen vernietigen als ze in een hogere licht komen te staan dan wat hun liefde aan kan. Als je met je materiele ogen rechtstreeks naar de zon kijkt, dan wordt je blind. Waarom? Omdat jouw materiele ogen niet in staat zijn een hoger lichtintensiteit te kunnen aanschouwen. Hetzelfde geld dus ook voor je innerlijke licht, innerlijke liefde. Andersom is het natuurlijk wel mogelijk. Het is voor een geest die volmaakt is in de liefde heel goed mogelijk om de sferen te betreden van een lagere licht, maar zij kunnen zichzelf niet kenbaar maken. Alleen verhuld, maar zonder de vrije wil van iemand af te pakken, want dan pak je zijn/haar liefde af. Vandaar dat het erg belangrijk is om hier al op deze aarde je liefde de juiste paden op te wijzen, want hier kan dat heel gemakkelijk. Tot slot nog een Bijbel tekst die ook niet onbelangrijk is en ook aangeeft wat liefde is en aansluit op mijn verhaal. Sommigen zullen zeggen dat ik tegenstrijdig schrijf in dit verslag, vooral mijn handelen en tong afbijten bij wereldse gelegenheden. Maar lees eens de volgende passage, misschien dat vanuit de Bijbel iets meer begrepen wordt wat ik eigenlijk heb willen zeggen. Hier wordt als voorbeeld aalmoezen gegeven. Ik ben echter van mening dat dit niet alleen betrekking heeft op aalmoezen of tegenwoordige giften, maar gezien de eerste vers, op alles!

Mattheus 6:
1 Ziet toe, dat gij uw tzedakah¹ niet doet voor de mensen, om door hen opgemerkt te worden; want dan hebt gij geen loon bij uw Vader, die in de hemelen is. 2 Wanneer gij dan tzedakah geeft, laat het niet voor u uitbazuinen, zoals de huichelaars doen in de synagogen en op de straten, om door de mensen geroemd te worden. Voorwaar, Ik zeg u, zij hebben hun loon reeds. 3 Maar laat, als gij tzedakah geeft, uw linkerhand niet weten wat uw rechter doet, 4 opdat uw tzedakah in het verborgene zij, en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden.

________________

1. Toen ik zocht op de vertaling van dit woord, vond ik dit: ‘Vanuit religie de verplichting om liefdadigheid uit te voeren aan de behoeftigen.’ (Het geven van een tiende) Ik denk dat daarom in de NBG-vertaling 1951 het is vertaald met ‘gerechtigheid’ en later met ‘aalmoezen’.

Vorige Volgende