Our Yeshua (Immanuël)

In de herfst van 2015 zaten wij vol spanning af te wachten wat er zou gebeuren tijdens de zogenaamde bloedmaan, voornamelijk rond 28 september van 2015. Er wordt immers in de Bijbel vertelt dat de zon verduisterd zal worden en de maan rood zal zijn en de sterren zullen vallen en als dit gebeurd, dat dan de wederkomst zal geschieden. (Openbaring 6:12-13; Joel 2:20-31; Handelingen 2:19-20)

Natuurlijk is het zo dat wat in de geest verkondigd wordt, ook materieel zal geschieden. Echter moeten wij eerst alles in de geest begrijpen, alvorens het letterlijk aan te kunnen nemen. Of beter gezegd, terug te herkennen. Als alles letterlijk zo zal geschieden zoals de Bijbel dat aangeeft, dan zou alles helder moeten zijn voor iedereen. Dan zou er ook geen verschillende geloofsstromingen zijn, maar dan zou alles duidelijk zijn voor iedereen die gelooft. Maar dat is niet zo. Zo is dit ook met de bloedmaan, zonsverduistering en vallende sterren het geval.

28 september 2015 was de eerste dag van Soekot [Loofhuttenfeest]; het feest wat aanvangt na de inzameling van al het oogst van het land. Op die dag was de laatste bloedrode maan van de reeks van 4 bloedrode manen te zien. Op Gods feestdagen Pesach en Soekot in 2014 en in 2015 was een bloedrode maan te zien en op 20 maart 2015 was er een zonsverduistering. Die dag was het Bijbelse laatste dag van het jaar. De volgende dag begon de 1^ste dag van de 1^ste maand [Joods: Nisan] en is het Bijbelse nieuwjaarsdag.

In de Bijbel staat in Genesis 1:14,16 te lezen dat de twee grote lichten en de sterren als tekenen dienen voor de gezette tijden [mo’adim], de dagen en de jaren. De gezette tijden zijn tijden die God apart – als heilig – heeft gezet; het zijn Zijn feestdagen. Wat de dagen en de jaren zijn, spreekt voor zich. En hoewel wij bij het lezen van “de twee grote lichten” aan de zon en de maan denken, staat dit er niet specifiek bij vermeld.

Top

Inhoud

• Zon, maan en sterren in de schepping
• Zon, maan en sterren in een droom
• Zon, maan en sterren geestelijk bekeken
• Verschil in denken: circulaire & lineaire tijdlijn

Top

Zon, maan en sterren in de schepping

Mozes is opgegroeid in Egypte en juist de Egyptenaren waren toen al zeer kundig in het kennen van ons sterrenhemel. Hoogst waarschijnlijk waren zij de eersten die benamingen aan de sterren, alsook aan de zon en de maan gaven.
Uit WikipediA:

Astronomie en astrologie

De Egyptenaren deden ook astronomische waarnemingen, maar hun astronomie was niet zo ver gevorderd als in Mesopotamië. De eerste sporen van astronomie dateren uit de 2e dynastie waaruit blijkt dat ze een soort astrolabium hadden. In veel graftombes zijn er astronomische plafonds en de Egyptenaren geloofden dat de farao's na hun dood naar de hemel gingen waar ze voortleefden als circumpolaire sterren.

De Egyptenaren slaagden aan de hand van astronomie een vrij goede kalender te maken en aan de hand van astronomische waarnemingen konden ze hun piramides preciezer bouwen.

Van: Oudegyptische wetenschap

Waarom zou Mozes, die ook daarin kundig was, in zijn schrijven over de schepping het alleen maar hebben over “het grootste grote licht” en over “het kleinste grote licht”, terwijl hij donders zo goed wist dat de zon "de zon" was en de maan "de maan". En de opmerking dat Mozes dat deed om het volk het scheppingsverhaal beter te laten begrijpen, omdat het volk deze benaming niet kent, is onzinnig. Want Mozes heeft nooit de intentie gehad het volk blind te houden, maar juist om het volk te informeren en verlichten.

Er staat in Mozes scheppingsverhaal dat het “grootste grote licht” over de dag heerst en dat het “kleinste grote licht” over de nacht heerst.
Met ons huidige wetenschappelijke verstand weten wij dat de zon zijn eigen licht heeft en dat dit wellicht die “grootste grote licht” zou kunnen zijn. Want dit is nu wat “over de dag heerst”. Maar wat dan die “kleinste grote licht” moet wezen, is voor ons de vraag. Wij weten allemaal dat de zon zijn eigen licht heeft en vanaf onze planeet bekeken herkennen wij dit direct. Toch, hoewel vanaf onze planeet bekeken de maan en de sterren “hun licht” gedurende de nacht lijken te geven, hebben ze geen eigen licht (op andere sterren [zonnen] na dan). Hoe zou daarom de maan die vergelijkbaar geschapen “kleinste grote licht” kunnen zijn?

Het is daarom belangrijk erachter te komen wat deze lichten zou kunnen zijn. Want in het scheppingsverhaal is de functie van deze lichten niet alleen om de dag van de nacht te scheiden, maar dienen ze ook tot tekenen van de gezette tijden en dagen en jaren. (Genesis 1:14)

Wij weten dat wij de zon met haar stralen vanaf de aarde heel anders zien dan ze daadwerkelijk is geschapen. En met de maan en de sterren is dit hetzelfde.
Als wij de moeite nemen om de stralen van de zon in ogenschouw te nemen en ze aandachtig gaan bestuderen, dan bemerken wij dat zij er inderdaad anders uitzien dan het op eerste oog lijkt. En als wij de stralen gaan volgen totdat wij bij de bron zijn aanbeland, vanwaar de stralen gekomen zijn, bemerken wij dat ook deze er heel anders uitziet dan het op eerste oog – vanaf onze aarde – lijkt.

Zo zullen wij ook Mozes’ scheppingsverhaal in geest en in waarheid moeten bekijken, evenals de rest van de Bijbel. Wanneer we dit dan hebben gedaan, zullen we haar Licht en haar Stralen in onze beleving/wereld terug herkennen. (Johannes 4:23-24)

Top Inhoud

Zon, maan en sterren in een droom

Er heeft eens een zekere man genaamd Josef geleefd, die een droom heeft gehad over de zon, de maan en de sterren. Josef was de oudste zoon van Rachel en de 11^e zoon van Israël (Jacob).

Laten wij zijn droom eens bekijken (te lezen in Genesis 37:9-11).
Hij legt een tweede droom die hij heeft gehad uit aan zijn vader en broers. Hij vertelde hen dat hij droomde dat de zon, de maan en 11 sterren zich voor hem neerbogen. Letterlijk gezien is dit onmogelijk!
De reactie van zijn vader was: “Wat is dit voor een droom die jij hebt gedroomd? Moeten wij, je vader, je moeder en je broers voor je tot op de grond neerbuigen?”
Zijn broers waren hierover zeer verontwaardigd, maar zijn vader – die ongetwijfeld ook verontwaardigd geweest zal zijn – bewaarde Josefs woorden. En hoe typisch … zijn vader, broers en diens vrouwen (van zowel zijn broers als van zijn vader) moesten zich inderdaad voor hem buigen toen hij in Egypte onderkoning was. Enkel de farao stond boven hem!
Maar … de zon, de maan en de 11 sterren dan? En, welke 11 sterren dan?

Israël – Josefs vader – herkende direct het beeld van de zon, de maan en de 11 sterren. Met ‘de zon’ werd hij, als vader, bedoeld; met ‘de maan’ werd Josefs moeder bedoeld en met ‘de 11 sterren’ werden Josefs broers bedoeld. En zo was Josefs droom niet alleen een profetie van wat er in zijn leven stond te gebeuren, maar was tevens een profetie voor de Messias Yeshua [Jezus]. Hij is immers de Koning, en zal terugkomen als de Koning – zoon van David – die enkel de Vader boven zich heeft. Yeshua heeft eens de opmerking gemaakt: al wie de wil van mijn Vader doet, is mijn moeder, mijn broer, mijn zuster. Alle stamvaders, -moeders, broers en zussen zullen zich voor hem neerbuigen, evenals overige natiën dat in de toekomende tijd zullen doen.

Top Inhoud

Zon, maan en sterren geestelijk bekeken

Met het scheppingsverhaal in eerste instantie letterlijk bekeken, komen we eigenlijk niet ver. We kunnen zeggen dat de zon die grootste grote licht moet zijn wat over de dag heerst, want de zon is een licht op zichzelf en is inderdaad alleen overdag te zien. Maar van de maan kunnen we niet stellen dat dit die kleinste grote licht moet zijn, want de maan is geen licht op zichzelf; net zo min als de sterren. Het lijkt wel dat de maan en de sterren lichten op zichzelf zijn, omdat wij dit ’s nachts vanaf onze aarde zo zien, maar ze zijn het niet.

Dat wil zeggen, niet alle sterren, als we het begrip “ster” wetenschappelijk gaan benaderen. Volgens de wetenschap is een ster een gasbol, wat wij “zon” noemen. De wetenschap zegt dat wij onze zon niet als een ster zien, omdat deze daarvoor te dicht bij onze aarde is. De wetenschap zegt dat het de planeten met diens manen zijn die om een ster heen draaien. En zo zijn er veel meer sterren (voor onze begrip “zonnen”) dan alleen die wij zien.

Vanuit onze begripsvermogen bekeken hebben alleen de sterren die daadwerkelijk een zon zijn hun eigen licht. De overige sterren, wat planeten en manen zijn, hebben geen eigen licht maar weerkaatsen het licht wat van de zon afkomt waardoor het voor ons zichtbaar wordt. En nu staat er in Genesis 1:14 dat het licht zelf en de weerkaatsingen van dit licht voor ons als tekenen dienen; richtlijnen zijn.

Laten wij het nu eens geestelijk bekijken.

In het begin van Mozes’ scheppingsverslag riep God het licht al aan, die dan ook ontstond (Genesis 1:3). Letterlijk gelezen kan dit niet die zon zijn, want die werd pas later in Mozes’ verslag geschapen. Dit licht is de bewustwording van de mens.
De zon, die later dan het eerder vermelde licht werd geschapen en volgens Mozes’ scheppingsverslag over de dag heerst, is de liefde van de mens boven alles tot God waarmee de mens z’n eigen bewustwording overstijgt. (Op een bewolkte regenachtige dag is er ook licht, maar is de zon niet te zien.)
De maan, die “over de nacht heerst” samen met de sterren, is de verkregen wijsheid van de mens.
De sterren, waarvan in Mozes’ scheppingsverslag niet specifiek vermeld staat dat ze geschapen zijn maar toch samen met de maan “over de nacht heersen”, waren volgens Josefs droom zijn broers en zouden daarom heel goed broeders (& zusters) van de mens kunnen zijn; medeleden van dezelfde Lichaam. Vaak zijn zij de eerste aanspreekpunt bij overdenkingen, maar ook bij dwalingen e.d. Je kunt sterren dan ook als Gods verwijzingen/richtlijnen beschouwen.

De wijsheid die wij verkrijgen en ontwikkelen, danken wij alleen aan God en onze liefde voor God boven alles. Wij zijn niet het licht en het leven, wij hebben het licht en het leven in ons! Zo ook onze broeders en zusters; medeleden van dezelfde Lichaam! God Zelf is het Licht en het Leven. God is liefdevol en getrouw en zo ook zijn Instructie [Torah].

Plaatsen wij dit in de profetie van de verduistering van de zon; de vallende sterren en de bloedrode maan, dan kunnen we dit in ons pas verworven context als volgt bekijken:

De mens vindt na een verloop van tijd zichzelf wijs en waarachtig en denkt het nu wel zonder richtlijnen en vermaningen te kunnen. Hij verwerpt de liefdevolle gesprekken en vermaningen van zijn broeders en zusters en stoot ze van zich af. Niet lang daarna neemt hij de positie boven zijn broeders en zusters in. Ook de Instructie die hij van God verkregen heeft laat hij steeds meer links liggen, totdat uiteindelijk ook dit door hem verworpen wordt. De mens acht dit niet meer voor hem van toepassing.
De vallende sterren

De liefde voor God verkilt bij de mens. Niet langer heeft de mens zijn God boven alles lief, maar heeft zichzelf boven alles lief. Zijn “naasten” beschouwd hij diegene die hem aanbidden en hem helpen een hoge positie te bekleden en hem daar te houden. Zodra ze daar in falen, of hij hen niet meer nodig heeft, hebben ook zij geen waarde meer voor hem. Door zijn eigen grootheidswaanzin verkoelt zijn liefde voor God zodanig, dat die uiteindelijk er niet meer is.
De verduistering van de zon

De mens heeft nu zijn eigen vlees en wat de materie hem te bieden heeft meer lief dan al het andere. Hij doet er dan ook alles aan datgene naar zich toe te trekken waar hij in z’n hart naar begeert en waar zijn verstandelijke vermogens hem toe aanzet. Deze “bekering naar het vlees” is de veroorzaker van het tussen hemzelf en Gods liefde instaan, waardoor zijn eerdere wijsheid – ware wijsheid – geweld is aangedaan.
De bloedrode maan

Om het beeld van de zonsverduistering en de bloedrode maan te verduidelijken:

• Zonsverduistering is dat de maan tussen de aarde en de zon in komt te staan.
  Dat is in ons beeld; ons eigendunk (wij denken het zelf wel te kunnen) komt tussen onze ware liefde voor God en ons zelf in te staan.
• De maan krijgt een bloedrode kleur doordat de schaduw van de aarde op de maan valt. Dit komt doordat de aarde tussen de zon en de maan in is komen staan.
  Dat is in ons beeld; onze vleselijke begeertes, of, onze puur op de materie gebaseerde levensstijl is tussen onze liefde voor God en hierdoor naar zijn Instructie te leven en onszelf in komen te staan. Onszelf is hier het licht van God wat in ons is, het evenbeeld van God en waarmee wij ons naar God richten.

Matthéüs 5:14-16

Gij zijt het licht der wereld; een stad bovenop een berg liggende, kan niet verborgen zijn.
Noch steekt men een kaars aan, en zet die onder een koornmaat, maar op een kandelaar, en zij schijnt allen, die in het huis zijn;
Laat uw licht alzo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken mogen zien, en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken.

Top Inhoud

Verschil in denken: circulaire & lineaire tijdlijn

Dit onderwerp is mij onder de aandacht gebracht door het lezen van het boek WakeUp! Zeker het overdenken waard.

In de tijd dat Jezus [Yeshua] op aarde was, was het zogenoemde Griekse cultuur ook sterk aanwezig, zoals dit vandaag de dag nog steeds het geval is. Een aantal eeuwen daarvoor had het zijn intrede gedaan binnen het Hebreeuwse cultuur. Eén van de verschillen is de manier van denken. Zo staat binnen het Griekse manier van denken de lineaire tijdlijn centraal, wat inhoud dat wat is geweest nooit meer terugkomt en binnen het Hebreeuwse (en ook nog Joodse) manier van denken staat de circulaire tijdlijn centraal. Dit houdt in dat wat is geweest weer terug zal komen, wat echter geen stilstand betekent.

Hetgeen er geweest is, hetzelve zal er zijn en hetgeen er gedaan is, hetzelve zal gedaan worden; en er is niets nieuws onder de zon.
(Prediker1:9)

Denken wij hierbij aan de wielen van een voertuig; die gaan rond en rond. Dit houdt in dat het beginpunt tevens het eindpunt is en wederom weer een beginpunt zal zijn. Toch blijft het voertuig niet op dezelfde plaats staan, wat inhoud dat het steeds weer terugkerende beginpunt een andere omgeving heeft/in een andere omgeving plaatsvindt. Laten wij nu eens in de Bijbel kijken.

Adam en Eva leefden in een tuin wat ten oosten van Eden lag. Adam was hierin geplaatst vóór zijn splitsing (dat is, vóór Eva gevormd werd van een rib uit zijn zijde). Het is niet zozeer vanwege de zonde die ze hadden begaan, maar omdat zij hun verantwoordelijkheden er niet voor oppakten dat ze uit de tuin werden gezet. (“… Huh? Wat? Ikke? Nee, die vrouw die U mij gegeven heeft. Die!” “… Huh? Ikke? Nee, die slang. Die!”) Eenmaal buiten de tuin ging de ontwikkeling der mensheid voort en wel dusdanig, dat ten tijde van Noach God een zondvloed op de aarde liet gebeuren. Noach en zijn familie, met de door God aangewezen dieren, waren de enige van de schepping wat over was gebleven. Zij vormden een nieuw beginpunt van waaruit de mensheid zich over de aarde heeft gespreid.

- De wiel is één keer rond gegaan -

De mensheid ontwikkelt zijn weg zo ver, dat wederom God moest ingrijpen. Dit keer riep Hij een zekere man, geboren uit Ur van de Chaldeeën genaamd Abram, op uit Mesopotamië te trekken en te gaan naar het land der Kanaänieten, die God aan hem en aan zijn nakomelingen geven zal. Op hoge leeftijd krijgen hij en zijn vrouw een zoon die God aan hen beloofd had, waaruit zijn nakomelingen zal komen die niet te tellen zou zijn. Die zoon heet Izaäk en vanuit diens zoon Jacob gaat de belofte verder. Totdat het moment is aangebroken dat God wederom in moet grijpen, omdat de nakomelingen van Jacob – de Israëlieten – zo in een duister en slaafs net verzeild zijn geraakt, dat God hen daaruit moest redden. Een vergelijkbare zondvloed, maar dan uit plagen overkomt Egypte en de Israëlieten zijn hiervan bespaard gebleven. Door de woestijn trekken zij op naar het Beloofde Land, geleid door God.

- De wiel is twee keer rond gegaan -

De ontwikkeling van de Israëlieten gaat door, vooral hun omgang met de Goyim (betekent: volkeren die niet tot ‘eigen volk’ behoren). En dit had tot resultaat dat God wederom in moest grijpen. Dit keer door middel van HaMashiach Ben Yosef (De Messias, Zoon van Josef): YeHoShua / Yeshua (Jezus).
HaMashiach Ben Yosef wordt gezien als de lijdende Messias. Hij zal terugkomen als HaMashiach Ben David (De Messias, Zoon van David) – de zegevierende Messias – waarna het 1000 jarig vrederijk zal beginnen. Daarna zal Hij alles teruggeven aan De Vader.

- De wiel zal dan voor de derde keer rond zijn gegaan -

Opmerkelijk is dat dit in de schepping terug te herkennen is. De zon, maan en planeten zijn rondvormig; de dagen, maanden en jaren herhalen zich; de jaargetijden (seizoenen) herhalen zich. Maar ook: Voor elk sterfgeval is er ook weer een nieuw geboorte.
Een cirkel heeft geen begin en geen einde.

Top Inhoud