Our Yeshua (Immanuël)

Een verzameling van onze studies
Home Artikelen Moadiem Over ons English

Home >> Artikelen "Er wordt gezegd ..." >> Over het Bijbelse vasten

Over het Bijbelse vasten

Werd er überhaupt wel gevast?

3 Shevat 5782 | 5 januari 2022

Ik hield mij er niet zo mee bezig, met het vasten. Ik weet dat wanneer wij ziek zijn, of op een andere manier niet lekker in ons vel zitten, dat het niet eten en/of drinken een of meerdere dagen ons gemakkelijker afgaat dan anders, en zeker wanneer wij emotioneel ergens onder gebukt gaan.
Ik begon er pas aandacht aan te besteden, toen ik via internet een pagina tegenkwam, waarin werd gesteld dat het vasten op een binnen het jodendom belangrijkste dag Bijbels gezien niet verplicht is. (Over deze belangrijkste dag heb ik in het jaar 2016 wat geschreven. Volg deze link om het artikel te lezen.)
Dit artikel gaat niet over het wel/niet verplicht vasten op de genoemde dag, maar of er überhaupt gevast werd. Het antwoord: “Jazeker!”

Inhoud

Yeshua/Jezus: "... door bidden en vasten"

Yeshua was met twee van zijn leerlingen een berg opgeklommen, waar hij volgens het verslag van gedaante veranderde en zijn kleren blinkend werden, zeer wit als sneeuw, zoals dit op aarde niet te vinden en te maken is. Daar verschenen Elia en Mozes, die met Yeshua spraken.
Hierna daalden zij af en voegden zich weer bij de rest van de leerlingen en daar bleek een discussie te zijn tussen hen en de menigte om hen heen, waar de Schriftgeleerden ook bij waren.

Een zoon van een man bleek een sjed [demon, onreine geest] te hebben die ervoor zorgde dat de zoon niet kon spreken. Te meer nog; deze sjed zorgde ervoor dat de zoon op de grond viel en heftig heen-en-weer schudde, met schuim op z’n mond. Geregeld viel de zoon in het vuur of in water, allemaal dankzij deze sjed. De vader van deze zoon kwam naar de leerlingen van Yeshua en zei hen de sjed uit te drijven, maar zij waren hiertoe niet in staat.

Op Yeshua’s verzoek de zoon bij hem te brengen, werd de zoon ook naar hem gebracht. En zodra de sjed Yeshua zag, zorgde deze ervoor dat de zoon stuiptrekkingen kreeg en op de grond heen-en-weer schudde met schuim op z’n mond. Yeshua gebood de sjed uit de jongen te gaan en nooit weer terug te keren. Onder hevig protest, wat uitte in nog een aanval van de jongen, ging de sjed uiteindelijk uit de zoon.
U kunt dit verslag nalezen in Markus 9, vanaf vers 2.

Uit het gebeuren met de zoon van de man, blijkt dat Yeshua het belangrijk vindt dat wij, zijn leerlingen & volgers, vooreerst “geloof” moeten hebben. Niet zomaar een geloof, maar een vertrouwen. Echter blijkt het bij dit soort gevallen niet voldoende te zijn. Bidden is uiterst belangrijk en de Herziene Statenvertaling, evenals andere vertalingen, hebben er nog een woord bijstaan wat belangrijk is: “vasten”.

Markus 9:29
En Hij zei tegen hen: Dit soort kan nergens anders door uitgaan dan door bidden en vasten.

Detox ... Ontgiften

Het Hebreeuwse werkwoord is לָצוּם / latsoem /.
Google vertaler vertaalt het naar het Engels met een heel mooi woord, wat wij in het Nederlands ook gebruiken: “Detox” … oftewel “ontgiften”.

In de Hebreeuwse/Arameese geschriften [TeNaCH/OT] komt het volledige werkwoord / latsoem / niet voor. Maar als we zoeken op de varianten van het hele werkwoord – bijvoorbeeld צום / tsom / of op צמת / tsamta / – dan komen we wel wat Bijbelpassages tegen.

Onder andere II Samuël 12, waarin David onze God verzoekt zijn zoon weer gezond te maken en hem niet te laten sterven. Dit ondanks dat David via een profeet van יהוה, onze God, te horen heeft gekregen dat zijn zoon zal sterven, en om welke reden. David deed / latsoem / door andere kleren aan te trekken; niet meer te wassen en zich te zalven; geen eten en drinken tot zich te nemen en te slapen op de grond, i.p.v. op een bed of in een ligstoel. Toen zijn zoon na 7 dagen toch overleed, waste en zalfde hij zich; trok andere kleren aan; vroeg om eten en at weer.

In 1 Koningen 21 lezen wij dat Izebel namens de koning (haar man) een / latsoem / afriep aan de inwoners van een stad waar een zekere Naboth ook woonde. Naboth moest aan het hoofd zitten en twee mannen moesten vals over hem getuigen, wat resulteerde in zijn dood door steniging.

In Jeremia 36 is het de profeet die Baruch, zoon van Neriah, opdraagt de woorden die יהוה, onze God, via Jeremia gegeven heeft en in een boek (rol) heeft geschreven, in het huis van יהוה aan het volk voor te lezen. Het moest worden voorgelezen op de dag waarover / latsoem / werd afgekondigd. Dat was een dag in de Hebreeuwse Negende Maand, wat vergelijkbaar is met de gangbare kalender ergens in november/december.

In Joël 1 is het de profeet Joël, zoon van Pethuel, die de worden van יהוה, onze God, verkondigd.
Onze God roept Zijn volk op een dag van / latsoem / te proclameren en zich te verzamelen in het huis van יהוה, onze God, en tot Hem te roepen. De reden volgens de profetie? Door sprinkhanenplaag en droogte is al het akker en gewas verdort. Er is geen eten en drinken meer.

In Jesaja 58 profeteert de profeet wat volgens יהוה, onze God, het ware / latsoem / eigenlijk is.

Reden van ontgiften/vasten

In de hiervoor aangehaalde Bijbelpassages is op te maken dat de reden van ontgiften - / latsoem / - is, dat men zich wil en moet ontdoen van een zeker gif (onreinheid) wat is binnengeslopen, en wat een slechte/onreine/dodelijke afloop tot gevolg heeft.

Doordat koning David ervoor zorgde dat Uriah aan het front kwam en om het leven kwam tijdens een gevecht, kon hij diens vrouw tot zijn vrouw nemen. Een zoon was een vrucht hiervan.
Wij weten – en dat wist koning David ook – dat wij niet mogen begeren wat van een ander is. En wij weten ook dat wij nooit ervoor mogen zorgen dat iemand om het leven wordt gebracht, zodat wij dat wat van een ander is nu kunnen claimen. David had het wel gedaan en moest hiervoor straf ontvangen.
David zelf zou zijn ziel (leven) niet verliezen. Dat was de genade van יהוה, onze God. Echter, de vrucht van Davids ‘giftige’ daden zou het niet overleven. De jongen werd ziek (wat feitelijk ook een soort ontgiften is) en stierf op de zevende dag van zijn ziekte. Koning David probeerde dit min-of-meer te voorkomen, door zichzelf te ontgiften.

Izebel – de vrouw van koning Ahab – deed voordoen alsof een stad moest worden ontgift wegens één man: Naboth. Ze zorgde voor valste getuigen, wat resulteerde dat Naboth werd omgebracht.
De ware reden was dat Izebel op deze manier ervoor zorgde dat haar man, koning Ahab, de wijngaard van Naboth kon claimen.

De profeten Jeremia, Jesaja en Joël gaven aan de ouderen – en daarmee aan het volk – te kennen dat men zich in Gods Huis moesten verzamelen en een dag van ‘ontgiften’ af moest kondigen. De gevolgen van het ‘giftig handelen’ van het volk was allang zichtbaar en wanneer er niets gebeurde, zou het alleen maar erger worden.

Toen Yeshua aan zijn discipelen vertelde dat dergelijke type sjeds alleen door bidden en / latsoem / uitgedreven kan worden, vertelde hij ons dat wij onszelf dienen te reinigen – ontgiften – van datgene wat nog in ons zit en ons volledig te concentreren op onze God יהוה b’shem Yeshua (in Jezus’ naam/autoriteit).

Is vasten zinvol?

Wanneer je in een situatie zit waarin je herkent dat je jezelf moet ontgiften, is vasten een uitstekende middel.
Ik kan het echter niet nalaten je te adviseren je lichamelijke/medische condities goed in de gaten te houden, dan wel te kennen! Wanneer je bijvoorbeeld aan medicatie zit waarbij vooraf gegeten dient te worden, zou ik een andere vorm van ontgiften aannemen dan het niet eten en/of drinken.

Andere eet-/drinkgewoontes aannemen

Mee eens; lekker eten is vaak veel, vet, vaak zoet en heeft meestal de stempel “ongezond”.
Toch kunnen wij onze smaakpapillen en zintuigen ‘trainen’ iets anders lekker te vinden wat de stempel “gezond” draagt. Graag wil ik wel het advies meegeven op het etiket te letten. Er zitten producten in wat onder de mom “goedgekeurd” verkocht mag worden, maar wat feitelijk ‘gif’ is. Denk bijvoorbeeld aan lightproducten. Ter vervanging van suiker wordt er aspartaam toegevoegd. Dit zoeter dan zoete voedingsstof kan schadelijker zijn dan men denkt!

Waar de meeste mensen niet aan denken, maar eigenlijk o zo logisch is, is vanuit de Bijbel onderzoeken wat tot voedsel is bestemd en wat niet.

Je levenspatroon 'onder de loep' nemen

Mensen die onregelmatige werktijden hebben, of vaak/alleen maar ’s nachts werken, weten dat wat ze overdag aan licht en vitamine D tekortkomen, zij dit ’s nachts of op andere tijden terug moeten zien te winnen.

Mensen die overdag onregelmatige werktijden hebben, hebben niet zo’n last van te weinig licht en vitamine D. Wel kan de bioritme verstoord raken.

Ontgiften (vasten) door middel van niet eten/drinken is in deze twee genoemde situatie niet de oplossing.
Ander werk zoeken is makkelijker gezegd dan gedaan, en ondenkbaar als je werk jou lief is!
Ik neem aan dat je tijdens jouw vakanties/vrije dagen een ander levenspatroon hanteert om je weer op te kunnen laden.

Feest- & rustdagen in acht nemen

Bijbels gezien heeft onze God een aantal dagen in een jaar vastgesteld die als rustdagen dienen. Eén van die dagen is de wekelijkse rustdag: / sjabbat /.

In het boek Genesis zien we dat onze God Mozes zes scheppingsdagen op heeft laten tekenen en dat de zevende dag geen scheppingsdag was, maar een dag waarop onze God rustte van al Zijn werk. God heiligde deze dag en in o.a. de boeken Exodus en Leviticus lezen wij dat Hij ons opgedragen heeft deze wekelijkse rustdag ook tot rustdag te nemen. Werken op deze dag werd niet toegestaan. Deze dag werd zo belangrijk gevonden, dat het als vierde gebod in de tien geboden is opgenomen.

De volgende dagen werden ook als dagen gekenmerkt waarin niet gewerkt mag worden:

  1. De eerste dag van het feest der ongezuurde broden / Chag HaMatsot /;
  2. De zevende dag van het feest der ongezuurde broden / Chag HaMatsot /;
  3. Wekenfeest / Sjavoe’ot / (de eerste pinksterdag);
  4. De eerste dag van het Loofhuttenfeest / Soekot /;
  5. De achtste dag na het Loofhuttenfeest / Soekot /.

Op al deze dagen werd een / mikra kodesh / gehouden.
Deze twee Hebreeuwse woorden zijn in vele vertalingen naar heilige samenkomst vertaald, maar het betekent eigenlijk van(uit) heilige lezing en is beter te vertalen naar repetitie/oefening/generale repetitie.
De Sabbatdag en deze dagen zijn ideaal om ons tot onze God te richten en te zoeken/toetsen wat Zijn bedoeling van begin af aan is geweest. Bijvoorbeeld tijdens één van de feestdagen van onze God; wat is het en wat is de boodschap hierachter?

De eerste keer dat wij in de Bijbel lezen dat een / mikra kodesh / werd afgeroepen, was toen de tabernakel werd opgericht en ingewijd (Hebreeuws: chanoekah). In het Hebreeuws wordt de tabernakel / ohel mo’ed / genoemd en is in vele vertalingen naar tent der samenkomst vertaald. / ohel mo’ed / betekent eigenlijk tent der vastgestelde tijden. Het volk kwam tijdens de door onze God vastgestelde tijden naar de tent der vastgestelde tijden, waar door Mozes (en later door de priesters tijdens de Tempel perioden en weer later door rabbijnen en schriftgeleerden in synagogen) uit de Torah, Nevi’im & Ketuvim [TeNaCH/OT = Bijbel] werd voorgelezen.
Tegenwoordig heeft het merendeel een hard-copy aan Bijbel, en anders wel een computer, laptop; tablet, smartphone waarmee online in een Bijbel kan worden gelezen. Ook is er online een diversiteit aan uitleggingen over bepaalde onderwerpen te vinden. Het is nu vaak een keus of men in groepsverband de Bijbel leest en onderzoekt, of dat men dit liever alleen doet – binnenkamers – en zich tot onze God richt, b’shem Yeshua.