Our Yeshua (Immanuël)

Niets is belangrijker dan dat de Messias daadwerkelijk datgene doet waarover in de TeNaCH¹ [OT] geprofeteerd staat. Zo staat bijvoorbeeld in het boek Jesaja te lezen dat de Messias Israël en Juda vanuit hun ballingschap over geheel de aarde weer naar het land Israël terug zal brengen (Jesaja 11:12). De vraag is nu: “Is dat gebeurd?”, maar ook: “Zit er een tijdslimiet aan hoelang de Messias erover mag doen?”

^{1. Torah Nevi’im K(CH)etuvim [Instructie Profeten Schriften]}

Omdat Yeshua [Yehoshua/Jezus] door zijn volgers als “de Messias” wordt aangeduid, wil men nu weten of Yeshua inderdaad de Joden terug heeft gebracht naar het land Israël. Als antwoord moeten wij geven dat hij dit niet heeft gedaan, toen hij op aarde was. De conclusie van de vraagsteller is dan dat Yeshua niet de Messias kan zijn. Is deze conclusie terecht? We zullen het antwoord hierop in de TeNaCH moeten zoeken. Ten eerste gaan we uitzoeken wat het Hebreeuwse woord voor “De Messias” is en wat de betekenis daarvan is; dan gaan wij in de TeNaCH opzoeken wat over deze persoon geschreven is en ten slotte zullen we onderzoeken wat יהוה, onze God, met Zijn volk voornemens was te doen en of onze God Zijn plannen heeft veranderd.

De Messias

In het Hebreeuws staat er in plaats van “de messias” המשיח [hamasjiach]. Dit woord betekent De Gezalfde.

Als we dit Hebreeuwse woord in de Hebreeuwse vertaling opzoeken, dan zien we dat het in de TeNaCH slechts vier keer voorkomt. Te weten:

• Leviticus 4:3
• Leviticus 4:5
• Leviticus 4:16
• Leviticus 6:15

In alle vier opgesomde verzen van de twee hoofdstukken van het boek Leviticus – wat overigens in het Hebreeuws "wajiekra" heet, wat “en hij roept” betekent – staat het Hebreeuwse woord “hamasjiach” direct achter het Hebreeuwse woord הכהן [hakohen], wat “de priester” betekent.

Hoewel een koning en een profeet ook gezalfd werd en ieder van hen ook “de gezalfde” zou kunnen worden genoemd, vinden wij in de TeNaCH alleen het woord “hamasjiach” in combinatie met “de priester”.

Wat de taak van de priesters waren, kunnen wij in de boeken Exodus en Leviticus vinden. Zo lezen wij in Exodus 28:36-38 en in Leviticus 6:25-26 (6:18-19) en in 10:16-18 dat het de taak van de priester was om het zondoffer op te eten. Dat wil zeggen, een deel daarvan. We kunnen erop uit maken dat op deze manier de priester de ongerechtigheden van het volk moest dragen, sinds “heilige dingen” net zomin kunnen zondigen als niet heilige dingen.

De koning, die gezalfd is en die volgens de betekenis van dit Hebreeuwse woord zichzelf ook “de messias” kan worden genoemd, is niet degene die de ongerechtigheden van zijn volk draagt. Hij draagt wel de verantwoording van zijn volk, maar niet de ongerechtigheden. En zo ook de profeet, die gezalfd is en die volgens de betekenis van dit Hebreeuwse woord zichzelf “de messias” zou kunnen noemen, is niet degene die de ongerechtigheden van zijn volk moest dragen.

Vorige Volgende